się ten artykuł?
Jak walczyć z depresją, aby nie była to walka przegrana? Bez wątpienia pierwszym krokiem jest podjęcie decyzji o rozpoczęciu leczenia. Błędem jest czekanie na sytuację, w której objawy choroby zaczną przerastać nie tylko chorego, ale i jego otoczenie.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
”Agnieszka Widera”
Jak walczyć z depresją za pomocą leków i specjalistów psychiatrii? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta i zależy od wielu czynników: rozwoju choroby, wsparcia bliskich osób oraz sytuacji życiowej chorego. Często oprócz depresji zaczynają pojawiać się schorzenia współtowarzyszące, jak nerwica lub stany lękowe. Jeśli chory zaczyna zastanawiać się nad tym, jak walczyć z depresją samemu, niestety prawie zawsze dochodzi do wniosku, że jest to niemożliwe. Należy jednak uzbroić się cierpliwość, gdyż walka z depresją nie jest ani krótka, ani prosta.
Czym jest depresja?
Bardzo często myli się depresję z gorszym samopoczuciem, zmęczeniem lub przygnębieniem. Wyraz „depresja” jest nadużywany w społeczeństwie, które nie do końca wie, co oznacza ten termin. Jest to bardzo poważna choroba, rzutująca na większość układów człowieka, m.in. nerwowy, krwionośny czy trawienny. Diagnoza depresji nie jest łatwa i nie da się jej wykryć, tak jak wysokiego poziomu cholesterolu czy miażdżycy. Choroba może pojawić się po wystąpieniu ciężkiego, traumatycznego wydarzenia – śmierci bliskiej osoby, utracie pracy czy rozstaniu z partnerem. Ryzyko jej wystąpienia jest wyższe u osób cierpiących na przewlekły stres. Objawy to: brak koncentracji, obniżenie poczucia własnej wartości, lękliwość, zobojętnienie wobec rzeczy, które w przeszłości powodowały duże emocje, ciągłe poczucie winy i myśli samobójcze. W wielu przypadkach chorzy próbują targnąć się na własne życie. Towarzyszy im spowolnienie ruchowe, przewlekła senność i brak motywacji do życia. Stan ten może utrzymywać się tygodniami lub nawet miesiącami.
Walka z depresją
Jak walczyć z depresją bez leków? Jest to niestety bardzo trudne i zazwyczaj łączy się zarówno farmakoterapię, jak i psychoterapię (grupową lub indywidualną). Jak rozpocząć leczenie i jak postawić pierwszy krok? Dobrym początkiem jest telefon zaufania, który jest bezpłatny dla każdego, kto podejrzewa u siebie lub u kogoś z bliskich pierwsze objawy depresji. Po drugiej stronie słuchawki znajdują się specjaliści, gotowi wysłuchać i pomóc osobie chorej. Telefonujący może opowiedzieć swoją historię bez podawania danych i uzyskać informację o tym, jak walczyć z depresją m.in. po rozstaniu. Mimo że bardzo trudno jest zrobić ten pierwszy krok, to może on okazać się kluczowy z punktu widzenia całego procesu leczenia.
Za pomocą internetu także można poszukiwać odpowiedzi na pytanie, jak walczyć z depresją i nerwicą. Co więcej, korzysta z niego więcej osób niż z telefonu zaufania. Wystarczy dostęp do internetu, komputer lub smartfon i chwila skupienia. Istnieje wiele stron internetowych, za pomocą których można bezpośrednio połączyć się ze specjalistą (psychologiem lub psychiatrą) z dowolnego miejsca w Polsce. Dużym plusem takiego rozwiązania jest to, że chory może wysłać podobne zapytanie do kilku osób, uzyskując tym samym kilka odpowiedzi. Na tej podstawie może dokonać wyboru najlepszej dla siebie formy terapii. Najtrudniejsze w tym wszystkim jest przełamanie naturalnej bariery, jaką jest wstyd i lęk.
Warto jednak zaznaczyć, że sama wiedza teoretyczna o tym, jak walczyć z depresją lękową, na niewiele się zda, jeśli chory nie chce wdrożyć jej do życia codziennego. Skuteczne leczenie powinno obejmować regularne wizyty w poradni lub klinice psychiatrycznej, połączone z przyjmowaniem leków dobranych przez lekarza. W tym przypadku dobrze sprawdzają się chociażby leki trójpierścieniowe, które poza poprawą nastroju, zwiększają aktywność chorego. Oprócz dostosowywania się do wymogów medyka i psychologa czy psychiatry, należy pamiętać o porzuceniu używek, np. narkotyków czy alkoholu. Znacznie wydłużają i utrudniają proces leczenia.
Pacjenci z poważniejszą depresją są zazwyczaj leczeni na oddziałach dziennych. Mogą przebywać na nich cały czas lub spędzać tam jedynie kilka godzin dziennie w dni robocze. Wszystko uzależnione jest od danej osoby. Najtrudniejszym przypadkiem są pacjenci z depresją, którzy nie potrafią normalnie funkcjonować. Mają problem z jedzeniem czy wypróżnianiem się. Taki chory wymaga całodobowej opieki. Nawet jeśli nie wyraża na nią zgody, jego rodzina może zwrócić się o ubezwłasnowolnienie do odpowiednich organów i rozpocząć leczenie wbrew woli chorego.
