„Pierdzące spacery” to nie wstyd. To recepta na lepsze trawienie

Regularny spacer po posiłku to nie tylko dobra praktyka, ale realne wsparcie dla układu pokarmowego. Nowy trend z Kanady – „fart walks” – pokazuje, że warto podejść do tego z dystansem i humorem. Efekty? Lepsze trawienie, mniejsze ryzyko cukrzycy i nowotworów, oraz więcej luzu w głowie i ciele.
Co daje nam aktywność fizyczna?
Korzyści płynące z regularnej aktywności fizycznej, np. spacerowania, są nie do przecenienia. Jak udowodniły chociażby badania australijskich naukowców opublikowane w „European Journal of Preventive Cardiology”, już 30 minut energicznego spaceru dziennie może obniżyć ryzyko chorób serca i udaru nawet o 40 proc. Regularne spacery poprawiają ciśnienie krwi, podnoszą poziom „dobrego” cholesterolu HDL i obniżają „zły” LDL. Zdaniem niektórych specjalistów systematyczne spacery mogą także chronić mózg i zmniejszać ryzyko demencji.
Okazuje się jednak, że nawet drobne „modyfikacje” tej prostej aktywności mogą przynieść jeszcze więcej korzyści i to w dość nietypowy sposób.
„Pierdzące spacery”
Trend „pierdzących spacerów” (ang. fart walks) zyskał popularność dzięki Marilyn Smith – kanadyjskiej komiczce i osobowości medialnej. Bez zbędnych ceregieli opowiedziała ona o swojej codziennej rutynie, która polega na cowieczornych spacerach po kolacji, podczas których ona i jej mąż radośnie pozbywają się gazów. Jej zdaniem taka aktywność fizyczna jest naturalnym wsparciem trawienia. Choć brzmi to nieco zabawnie, lekarze potwierdzają, że pomysł ma solidne podstawy zdrowotne.
Dr Tim Tiutan, nowojorski lekarz promujący wiedzę na popularnym, profilu doctortim.md, tłumaczy, że chodzenie po posiłku stymuluje motorykę jelit. To naturalny proces przesuwania treści pokarmowej w przewodzie pokarmowym. Efekt? Sprawniejsze trawienie, łatwiejsza eliminacja gazów i zmniejszone ryzyko zaparć.
Spacery po posiłku a poziom glukozy we krwi
Korzyści zdrowotne nie kończą się jednak na pracy jelit. Badanie opublikowane w „Springer Nature” dowodzi, że już nawet 10 minut powolnego spaceru po każdym posiłku pomaga wyregulować poziom cukru we krwi i to lepiej niż dłuższy spacer w dowolnym momencie dnia. To szczególnie ważna informacja dla osób po 35. roku życia, u których wzrasta ryzyko cukrzycy typu 2. Regularna aktywność fizyczna pomaga zapobiegać gwałtownym skokom cukru nawet przez 24 godziny po wysiłku. Potwierdzają to wytyczne organizacji zdrowotnych, takich jak np. Diabetes UK.
„Pierdzące spacery” a ryzyko rozwoju nowotworów
Co więcej, chodzenie, któremu czasem towarzyszy lekki „efekt dźwiękowy”, wiąże się z niższym ryzykiem rozwoju niektórych nowotworów. Profesor Amy Berrington z Instytutu Badań nad Rakiem podkreśla, że istnieją mocne dowody na związek między regularną aktywnością fizyczną a zmniejszeniem prawdopodobieństwa zachorowania na wiele rodzajów raka zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Eksperci zalecają, by spacerować od 150 do 300 minut tygodniowo.
Najlepsza pora na spacer?
O to, czy lepiej spacerować po posiłku, czy np. przed, zapytaliśmy lekarza Piotra Grzyba.
– Skuteczność rekreacyjnego spaceru zależy od częstotliwości i czasu trwania. Najlepiej, aby spacerować codziennie lub przynajmniej 3–4 razy w tygodniu. Dobrze, by spacer trwał nie krócej niż ok. 30-40 min. Wydaje się być sprawą drugorzędną, czy będzie odbywał się przed, czy po posiłku. Z drugiej strony każda aktywność fizyczna jest lepsza od jej braku, dlatego spacer po posiłku jest zwykle dobrym pomysłem – zauważa.
„Pierdzące spacery” łączą zatem w sobie wszystkie zalety zwykłego spaceru, tj. poprawę krążenia, regulację poziomu cukru, wsparcie pracy jelit, a przy tym przynoszą dodatkową ulgę dla układu pokarmowego.
Źródło: huffingtonpost.co.uk
Polecamy

Marcin Wrona opublikował zdjęcie ze szpitala. I zaapelował: „Są takie badania, które po 50. trzeba robić”

Wypróbuj japoński spacer. Efekty będą lepsze niż po zrobieniu 10 000 kroków dziennie

Domowe sposoby na stany lękowe. Jak odzyskać spokój bez leków?

Dr James Kinross: „Nie zrozumiemy istoty zdrowego starzenia się bez zrozumienia roli mikrobiomu”
się ten artykuł?