Rzęsistkowica – czym jest ta choroba? Jak wygląda leczenie?

Rzęsistkowica to, wbrew potocznej opinii, choroba przenoszona nie tylko drogą płciową. Możesz się nią zarazić i w saunie, i na basenie, i w toalecie publicznej. Czym jest rzęsistkowica? Jakie daje objawy, jakie trzeba wykonać badania, aby ją stwierdzić? Ginekolog podpowiada, jak leczyć i jak zapobiegać rzęsistkowicy.

Rzęsistkowica – czym jest

Rzęsistek pochwowy to pasożyt, a rzęsistkowica to powodowana przez niego choroba. W przypadku kobiet rzęsistek zwykle lokuje się w pochwie i cewce moczowej, a u mężczyzn pod napletkiem i w początkowej części cewki. Statystycznie kilkakrotnie częściej dotyka kobiet, u których rozpoznawane jest 70 proc. przypadków. Zdarza się, że choroba ma przebieg ostry, może mieć również postać przewlekłą.

– My, kobiety, zawsze mamy pod górkę – mówi ginekolog dr n. med. Agnieszka Nalewczyńska. – U mężczyzn każde zakażenie – i chlamydią, i rzęsistkiem, zwykle jest od razu widoczne. Panowie mają upławy, świąd, więc idą do lekarza. Natomiast u kobiet często te objawy są ukryte, utajone. W ten sposób dochodzi do zakażenia przewlekłego, które może powodować uniedrożnienie jajowodów i niepłodność.

Pierwotniak, jakim jest rzęsistek, ma niewielkie rozmiary i może mieć różne kształty: okrągły, podłużnym gruszkowaty. Rzęsistkowica przenosi się drogą płciową, ale nie tylko: zakazić się można w toalecie publicznej, saunie, korzystając z tego samego ręcznika, gąbki, pościeli, a nawet kąpiąc się w tej samej wodzie.

Rzęsistkowica – objawy

Objawy występują od kilku do kilkunastu dni od zakażenia. Czasem zdarza się, że nosiciel rzęsistka pochwowego nie ma żadnych objawów. To powoduje, że nieświadomie może przenosić schorzenie.

W ostrych przypadkach u kobiet można zaobserwować pieniste, cuchnące upławy w kolorze żółtozielonym, ból, pieczenie i świąd pochwy, sromu i w cewce moczowej, bóle w podbrzuszu, częste i bolesne parcie na mocz i jednocześnie jego małe ilości.

Mężczyźni mogą mieć objawy zapalenia napletka, żołędzi, pęcherza, cewki moczowej, a nawet gruczołu krokowego. Pojawia się gorączka, dreszcze, ropa i śluz z cewki, ból krocza, pieczenie i świąd cewki, częste parcie na mocz, obrzęki, nadżerki i zaczerwienienie.

U pacjentów z przewlekłą rzęsistkowicą objawy są zbliżone do formy ostrej, ale w mniejszym nasileniu. W badaniu mikroskopowym można stwierdzić u kobiet zmiany w nabłonku szyjki macicy i pochwy.

Rzęsistkowica może sprzyjać równoległemu rozwojowi zakażeń bakteryjnych i grzybiczych.Szczególnie zadbać o siebie powinny kobiety ciężarne, gdyż nieleczona rzęsistkowica może przyczynić się do poronienia lub porodu przed terminem.

Rzęsistkowica – badanie

Żeby potwierdzić rzęsistkowicę, niezbędne jest wykrycie obecności pasożytów w badaniu mikroskopowym wydzieliny z pochwy i cewki.

Z uwagi na fakt, że rzęsistek sprzyja zwiększonemu ryzyku zakażenia również innymi chorobami, jak kiła, rzeżączka lub chlamydia, warto wykonać kompleksowe testy pod kątem chorób wenerycznych. Badanie można wykonać w placówce medycznej lub skorzystać ze specjalnego testu w domu.

Rzęsistkowica – leczenie

Leczenie rzęsistkowicy wymaga stałej kontroli lekarza i weryfikowania postępów terapii. Ponadto, jak w przypadku innych zakażeń pasożytniczych, również współlokatorzy i partnerzy osoby zakażonej powinni być jednocześnie poddani leczeniu. W trakcie leczenia nie należy współżyć.

W leczeniu wykorzystuje się preparaty bakteriobójcze i pierwotniakobójcze, które zawiera metronidazol.
Zaniedbanie terapii, abstynencji seksualnej lub niedopilnowanie leczenia u najbliższych, spowoduje nawrót choroby. Nie jest prawdą spotykana niekiedy opinia, że rzęsistka nie można się skutecznie pozbyć.

– Trzeba brać pod uwagę swoje ciało, czytać objawy – mówi dr n. med. Agnieszka Nalewczyńska.- Przy upławach i dolegliwościach bólowych, trzeba się udać do ginekologa. Leczenie rzęsistkowicy jest możliwe tylko i wyłącznie pod kontrolą lekarza. Zwykle nie od razu pomyślimy o rzęsistkowicy. Mogą być podejmowane próby leczenia, ale jeśli są obecne duże upławy, które nie leczą się standardowym leczeniem, widać, że normalne sposoby nie działają i problem nawraca, wtedy zawsze dodatkowo robi się posiew. Dzięki temu można zobaczyć, czy nie ma drobnoustrojów, które są oporne na leczenie. Po uzyskaniu wyników posiewu wszystko będzie dla nas jasne.

– Jeśli partner ma jakieś objawy, czy to świąd, czy wyciek z cewki moczowej, o tym też powinnyśmy powiedzieć naszemu ginekologowi. Bo to może go nakierować na pewne rozpoznanie – zwraca uwagę ginekolog. – Jeśli mamy jednego partnera to może przyczynek do tego, żeby podejrzewać, że zdradził – podpowiada lekarz.

Rzęsistkowica – profilaktyka

Profilaktyka rzęsistkowicy polega na zachowaniu zasad higieny osobistej.Na pierwszym miejscu jest regularne mycie całego ciała i okolic intymnych odpowiednimi preparatami, z wykorzystaniem wyłącznie swojej gąbki. Po kąpieli – wycieranie się swoim ręcznikiem. W saunie czy na leżakach na basenie również siadajmy nie bezpośrednio na podłożu, ale wykorzystujmy swój ręcznik albo chustę. Po korzystaniu z toalety nie zapominajmy umyć rąk. Istotne jest również noszenie czystej bawełnianej bielizny – i tylko swojej! Pamiętajmy o tym także, mierząc odzież w sklepie np. kostium kąpielowy. Wannę i sedes trzeba regularnie dezynfekować. W toaletach publicznych lepiej nie siadać bezpośrednio na desce.

Przede wszystkim zapobieganie rzęsistkowicy powinno dotyczyć zasad współżycia seksualnego. Podczas seksu przed zakażeniem chroni używanie prezerwatyw. Na zmniejszenie ryzyka zakażenia rzęsistkowicą wpływa również unikanie ryzykowanych kontaktów seksualnych z licznymi i przypadkowymi partnerami. Niech nawet gorące uniesienia nie przysłonią wam rozsądku. Seks – tak, ale z głową. I z prezerwatywą.