AIDS – zespół nabytego niedoboru odporności. Jak wygląda przebieg choroby i jakie są jej objawy?

AIDS jest dzisiaj chorobą, z którą można żyć. Jednak pomimo rosnącej świadomości o możliwych wrotach zakażenia, liczba chorych na AIDS nadal jest duża. Aby zrozumieć, czym jest AIDS, należy zacząć od czynnika, który go wywołuje.

HIV to wirus niedoboru odporności, który infekuje i niszczy układ odpornościowy człowieka. Prowadzi do tak dużego spadku odporności, że organizm nie jest w stanie walczyć z najprostszymi mikroorganizmami, co umożliwia rozwój różnych chorób zakaźnych. Natomiast AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności) jest późnym objawem zakażenia organizmu wirusem HIV. AIDS nie jest chorobą, ale złożoną reakcją organizmu na rozwijającą się infekcję. Warto pamiętać, że nie można zarazić się AIDS – zakażenie jest możliwe wyłącznie wirusem HIV.

Zakażenie HIV

Wirus HIV uszkadza wiele części ludzkiego ciała. Robi to na dwa sposoby: w pierwszym przypadku bezpośrednio penetruje różne narządy, w drugim osłabia układ odpornościowy i pozwala innym patogenom wywoływać choroby.

Wirus HIV bezpośrednio infekuje komórki mózgu, układu nerwowego, jelit oraz krwi i uszkadza je. Wpływa na ludzką psychikę (z powodu upośledzonej aktywności mózgu), powoduje ból lub drętwienie rąk i nóg (osłabiona aktywność nerwów), wywołuje biegunki (zaburzona praca jelit) anemię oraz krwawienie (upośledzona czynność narządów krwiotwórczych). Chociaż wirus HIV może powodować choroby, wiadomo powszechnie, że nie wszyscy ludzie z HIV wyglądają na chorych. Powodem jest to, że są różne etapy zakażenia wirusem HIV, poczynając od momentu, w którym dana osoba zostaje zainfekowana, przez okres, w którym nie występują żadne objawy, po czas, kiedy ujawniają się pierwsze objawy i ostatecznie ciężka postać HIV, czyli AIDS.

Etapy zakażenia HIV

Istnieją 4 główne etapy choroby HIV i AIDS:

• okres inkubacji;
• objawy pierwotne (ostra infekcja, bezobjawowe zakażenie, powiększenie węzłów chłonnych);
• objawy wtórne (uszkodzenie skóry i błon śluzowych, trwałe uszkodzenie narządów wewnętrznych, choroby uogólnione);
• okres letalny.

Pierwszy etap zakażenia HIV

Pierwszy etap zakażenia HIV występuje po zainfekowaniu wirusem. Zwykle, kiedy ludzie zarażają się HIV, nie zauważają tego. Nie wiedzą, że mają wirusa, dopóki nie przejdą testu lub nie chorują. Niektórzy jednak zauważają objawy w ciągu 1–4 tygodni po zainfekowaniu. Są one bardzo podobne do symptomów grypy: ból gardła, gorączka, bóle głowy, bóle brzucha, biegunka i zmęczenie. Po tygodniu może pojawić się wysypka na klatce piersiowej, twarzy i szyi. Mogą również wystąpić nocne poty, bóle mięśni i stawów, powiększone węzły chłonne, nudności i wymioty. Objawy trwają zwykle około dwóch tygodni.

Czasami pierwszy etap zakażenia HIV może mieć poważniejszy przebieg i prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego. U zakażonej osoby mogą rozwinąć się guzy mózgu i opon mózgowych. Może to powodować bóle głowy, obrzęki, gorączkę, zaburzenia układu nerwowego i śpiączkę. Wirus HIV może również wywołać problemy z nerwami rąk i nóg oraz nerwami twarzy. Z tego powodu występuje czasem ból, drętwienie, trudności w poruszaniu się. Kolejny objaw dotyczy węzłów chłonnych, które powiększają się i mogą pozostawać w takim stanie przez miesiące.

Niestety testy na HIV nie są wiarygodne w ciągu pierwszych kilku tygodni po zakażeniu, ponieważ badanie wyszukuje przeciwciał, a organizm, który właśnie został zainfekowany wirusem HIV, nie zdążył jeszcze ich wyprodukować. U większości ludzi przeciwciała pojawiają się w ciągu trzech tygodni po zakażeniu wirusem HIV.

Utajony etap zakażenia HIV

Pierwsze objawy zakażenia HIV znikają u ludzi po kilku dniach lub tygodniach. Potem przez wiele lat można czuć się dobrze, wyglądać zdrowo i nadal prowadzić normalne życie. Układ odpornościowy jest w stanie walczyć z wirusem. Nazywa się to utajonym stadium HIV, czyli okresem pomiędzy pierwszym zakażeniem a momentem zachorowania. U dorosłych ten etap trwa około dziesięciu lat. Obecnie większość ludzi na świecie z HIV jest w okresie utajonym, a więc nie odczuwają żadnych objawów. Wielu z nich nawet nie wie, że ma wirusa HIV i może go rozprzestrzeniać.

Początek choroby HIV

Po okresie utajonym osoba z HIV zaczyna chorować. Układ odpornościowy jest na tyle osłabiony przez wirusa, że choroby, z którymi zdrowe ciało mogłoby sobie poradzić, opanowują organizm. Nazywane są one współistniejącymi. Organizm atakują też niektóre rodzaje nowotworów. Na tym etapie mówi się już nie o HIV, ale o AIDS. Wraz z osłabionym układem odpornościowym chorzy często mają powiększone węzły chłonne i znacznie chudną. Powyższe główne objawy występują często u osób zakażonych wirusem HIV i najczęściej nie są skutkiem żadnej innej infekcji, wskazują zatem jednoznacznie na zakażenie HIV i rozwój AIDS.