się ten artykuł?
Lekarz zajmujący się zarówno dermatologią, jak i wenerologią, to specjalista mający szeroki zestaw kompetencji. Jego zadaniem jest diagnozowanie chorób wenerycznych, zapobieganie im poprzez odpowiednią profilaktykę oraz prowadzenie terapii różnych przypadków. Kiedy warto udać się do tego specjalisty? Jak wygląda proces leczenia?
Dermatolog wenerolog – kim jest ten lekarz?
Dermatolog oraz wenerolog kończą tę samą specjalizację, która od 2018 roku nazywa się dermatologia wenerologia. Nie oddziela się ich, chociaż w praktyce nie każdy lekarz dermatolog prowadzi pacjentów cierpiących na choroby z tej drugiej dziedziny. Dermatolog wenerolog w gabinecie zajmuje się:
- diagnozowaniem i leczeniem typowych chorób dermatologicznych,
- diagnozą i prowadzeniem terapii chorób przenoszonych drogą płciową,
- profilaktyką w zakresie schorzeń i infekcji dermatologicznych oraz wenerologicznych.
Współcześnie uznaje się, że zamiast sformułowania „choroby weneryczne”, które jest stygmatyzujące, lepiej używać terminu „choroby przenoszone drogą płciową”, natomiast nazwa lekarza wenerologa pochodzi od Wenery, czyli bogini miłości.
Kiedy należy udać się do dermatologa wenerologa?
Do wenerologa należy udać się w przypadku podejrzenia chorób przenoszonych drogą płciową takich jak:
- kiła,
- chlamydioza,
- kandydoza,
- rzeżączka,
- HPV,
- HIV,
- opryszczka,
- kłykciny kończyste.
Podejrzenie jednej z wyżej wymienionych chorób może wynikać z występowania takich symptomów jak pieczenie w okolicy narządów intymnych, pojawienie się zmian na skórze, a także bólu lub świądu. Niestety, w społeczeństwie tego typu schorzenia są zwykle uznawane za wstydliwe, przez co wielu pacjentów nie decyduje się na wizytę u odpowiedniego specjalisty.
W tym przypadku szczególne znaczenie ma jednak szybkie działanie prowadzące do wyleczenia choroby lub zminimalizowania jej objawów, a także zadbanie o to, aby nie przenosić jej na partnera lub partnerów. Nieleczone patologie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, nie można ich ignorować.
Choroby przenoszone drogą płciową szerzą się nie tylko przez odbycie stosunku płciowego waginalnego. Stosunki oralne i analne także stwarzają takie ryzyko. W niektórych przypadkach (np. brodawczakowatości wywołanej wirusem HPV) do zakażenia wystarczy bliski kontakt cielesny bez żadnej formy stosunku płciowego. Dlatego, zbierając wywiad chorobowy, należy zadawać konkretne pytania. Pacjenci zapytani ogólnie, czy podejmowali ryzykowne zachowania seksualne bądź czy odbywali stosunki płciowe bez zabezpieczenia, mogą odpowiadać negatywnie, przeświadczeni, że nie podejmując stosunku waginalnego, nie znajdowali się w ryzykownej sytuacji. Źródłem zakażenia może być zarówno osoba z objawową chorobą, jak i bezobjawowy nosiciel drobnoustrojów.
Jak wygląda leczenie chorób przenoszonych drogą płciową?
W trakcie wizyty u lekarza dermatologa wenerologa przeprowadzany jest dokładny wywiad, co rozpoczyna się proces diagnostyki i leczenia. Często zlecane są dodatkowe badania laboratoryjne lub konsultacje u innych specjalistów, kiedy problem wymaga szerszego spojrzenia. W terapii zalecane mogą być leki przyjmowane doustnie, antybiotykoterapia, a w niektórych przypadkach również maści oraz tzw. nasiadówki (na przykład z kory dębu).
W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że w przypadku niektórych chorób tego typu nie ma możliwości całkowitego wyleczenia. Tak wygląda sprawa z opryszczką narządów płciowych, na którą można zażywać leki doustne i stosować maści oraz nasiadówki, jednak wirusa nie da się całkowicie pozbyć ze swojego organizmu. Dobrze pamiętać też o tym, że niektóre schorzenia (jak HPV oraz HIV) mogą stanowić poważne zagrożenie życia i należy je jak najszybciej skonsultować ze specjalistą.
Bibliografia:
- Jarynowski A., Belik V., Choroby przenoszone drogą płciową w dobie Internetu i e-zdrowia: kalkulatory ryzyka, 2018.
- Ludwikowska K., Szenborn L., Karlikowska-Skwarnik M., Choroby przenoszone drogą płciową u nastolatków, Forum Położnictwa i Ginekologii 2017, 4: 20-32.
- Reich A., Bajcar S., Szuber M., Langner A., Bąk D., Janeczko K., Zając M., Historia rozwoju dermatologii i wenerologii na Podkarpaciu, Forum Dermatologicum 2019, 5: 81-91.
- Rzepa T., Zaba R., Piętno choroby przenoszonej drogą płciową a funkcjonowanie społeczne, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Studia Sociologica 2010, 20: 141-152.
