6 min.
Mój partner/partnerka jest DDA (Dorosłe Dziecko Alkoholików). Co mogę zrobić, by żyło nam się lepiej?

Pexels.com
26.05.2022
„Powiedział, że według jego mamy Alba jest chora i brzydka”. Oburzony ojciec trzylatki ma nam coś ważnego do przekazania
26.05.2022
Wibrator powinien być wypisywany na receptę – uważają naukowcy z Los Angeles
26.05.2022
„Jak strasznie dużo wymagamy od naszych (i cudzych) ciał, które noszą, rodzą, karmią, nie dosypiają…”. Anna Czartoryska-Niemczycka zwróciła się do mam z ważnym apelem
25.05.2022
„Jest mi niedobrze”. Tiktokerka pokazała, dlaczego koniecznie należy prać nowo zakupione ubrania
25.05.2022
Narkoza – wszystko, co chciałabyś o niej wiedzieć, ale boisz się zapytać
Pięć milionów. Szacuje się, że tyle DDA mieszka w naszym kraju. Dorosłe Dzieci Alkoholików wychowały się w domach, gdzie nie było bezpiecznej przestrzeni do nawiązania więzi. Nie miały w nich miłości, zrozumienia, wsparcia czy poczucia emocjonalnego bezpieczeństwa. A teraz są w związkach. I mają duże problemy. Jesteś w związku z DDA? Psycholożka podpowiada, co możesz zrobić, by wzmocnić waszą relację.
Spis treści
Dom DDA
Dom, w którym pojawia się patologiczne picie jest domem, który daje miłość i zabiera ją – w zależności od ilości wypitego alkoholu. Rodzic kręci się wokół butelki, a rodzina wokół niego. Często to ojciec jest alkoholikiem, a matka osobą współuzależnioną. Zamiast ratować dzieci, kryje małżonka.
To dlatego dzieci alkoholików, gdy dorosną, mają problemy z wyrażaniem własnych emocji. Mają niską samoocenę. Nie czują się bezpiecznie, a większość ich dni jest przepełniona poczuciem zagrożenia i napięcia. Zaufanie? Nie istnieje, chyba że do siebie samego.
– DDA to osoby, które wychowywały się w rodzinie dysfunkcyjnej – alkoholowej, i w dorosłym życiu doświadczają trudności – na różnych płaszczyznach – emocjonalnych, relacyjnych, osobowościowych. Wiemy już dzisiaj, że nie ma dwóch osób o identycznych cechach czy mechanizmach wykształconych na fundamentach życia w domu alkoholowym. Badacze piszą jednak o pewnych wspólnych strategiach, swego rodzaju emocjonalnych i osobowościowych „konsekwencjach” wychowywania się z pijącym rodzicem – wyjaśnia mgr Katarzyna Binkiewicz, psycholożka.
DDA prawdopodobnie nigdy nie poznały zdrowej, ciepłej relacji. Jak tłumaczy ekspertka – jedyna norma jaką znają, to ta z domu. Miłość dla nich to cierpienie, odrzucenie, ale także coś, na co muszą sobie zasłużyć.
– A wszystko, co dobre – szybko może zamienić się w huragan złości. W końcu nigdy nie było wiadomo, w jakim stanie przyjdzie pijący ojciec czy matka i czego będziemy mogli się spodziewać. Dziecko bardzo pragnie miłości. Pierwowzorem relacji jest relacja z opiekunem. Dlatego tak często DDA mają trudności ze stworzeniem i utrzymaniem bezpiecznego związku. Kochają, bojąc się bliskości bądź zaborczo i zbyt mocno. A wszystko w mechanizmie ogromnego lęku – tłumaczy psycholożka.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Związek z osobą, która posiada dziecięce mechanizmy radzenia sobie, jest niezwykle trudny. DDA zachowuje się tak, jak w dzieciństwie. Zamyka się na innych, by przetrwać. To przeszkadza mu w codziennym budowaniu relacji. Czy jest coś, co pozwoli wam zbudować silny związek? Jest. Sprawdź kilka zasad, którymi możesz się kierować, by żyło wam się lepiej.
Dowiedz się więcej o DDA
– To pierwsza i najważniejsza kwestia – poszukuj i zdobywaj wiedzę o DDA. O wiele łatwiej zrozumieć, przyjąć czy wybaczyć jakiś gest czy słowo, kiedy wiemy z czego może wynikać, jakim jest komunikatem, jaka jest jego historia. Czytaj, przeglądaj tematyczne (i merytoryczne) strony – wymienia psycholożka.
Jeśli czujesz potrzebę – także możesz skorzystać ze wsparcia psychologa. I nie chodzi o to, że wszystko musisz akceptować. Chodzi o to, żeby łatwiej było zrozumieć i zobaczyć, że zdecydowana większość tych słów i działań nie jest o tobie. Nie jest do ciebie.
Bądź cierpliwa
To niełatwe, kiedy kolejny raz partner/partnerka się wycofuje albo jest zazdrosny/zazdrosna o krótką rozmowę z sąsiadem/sąsiadką. Pamiętaj jednak, a przynajmniej spróbuj przypomnieć sobie, że za tymi zachowaniami stoi lęk przed bliskością i odrzuceniem oraz niska samoocena.
– Mają one swoją długą i bolesną historię. I nadal nie chodzi o to, żebyś wszystko to akceptowała, ale żebyś spróbowała zobaczyć szerszą perspektywę tych zachowań i postarała się reagować bez oskarżycielskich słów czy wyższościowego tonu – dodaje specjalistka.
Mów o tym, co cię boli
Ograniczaj słowa: „Ty zawsze, Ty nigdy, Ty ciągle”. Spróbuj w sytuacjach trudnych reagować, mówiąc „Ja…”. Opieraj swoje komunikaty na faktach, a nie na interpretacji.
– Powiedz, co cię zdenerwowało. Powiedz, czego potrzebujesz. Z czym jest ci trudno. Nie zapomnij też o tym, żeby przypominać swojemu partnerowi/partnerce o twojej miłości, zaangażowaniu – tłumaczy mgr Binkiewicz.
Pokazuj swoją miłość
I nie tylko pokazuj, ale i zachęcaj do pokazywania, wyrażania – słowem lub gestem. Doceniaj – jeśli to robi lub próbuje. Nie krytykuj, a raczej podpowiadaj, poprowadź.
– Świat emocji jest często dla DDA wielkim, nieprzewidywalnym i niebezpiecznym labiryntem, w którym trudno połapać się co można, a czego nie można. Bądź przyjacielem, dawaj nieoceniające wsparcie i siłę, ale jednocześnie pamiętaj, że jesteś partnerem, a nie rodzicem – dodaje psycholożka.
Nie obwiniaj się
Nie masz obowiązku rekompensować partnerce/partnerowi cierpienia, którego doświadczyła/doświadczył w dzieciństwie ani wręcz nie powinnaś tego robić. Dla swojego dobra, dla dobra partnera i dla was – jako związku.
– Choćbyś nie wiem jak mocno kochała – nie jesteś w stanie zmienić przeszłości swojej partnerki i swojego partnera. To, co możesz zrobić, to pokazać „nowy model” relacji. Przedzierać się razem z nią/nim przez zawiły świat relacyjnych pułapek, rozmawiać, podpowiadać, wspierać. Reagować, kiedy tylko zauważasz jakieś niepokojące sygnały. Podrzucić książki (merytoryczne-napisane przez specjalistów!) o DDA, o relacjach, o związkach. Zaproponować skorzystanie z terapii – wymienia specjalistka.
Szanuj siebie
Na koniec coś najbardziej oczywistego, ale też absolutnie najważniejszego. Szanuj siebie. Dbaj o siebie. Rób tylko tyle i zgadzaj się tylko na tyle, ile jesteś w stanie przyjąć i udźwignąć. Nie tłumacz wszystkiego przeszłością.
Nie wpadnij też w krąg usprawiedliwień. Tak jak każdy człowiek zasługujesz na szacunek, miłość i zrozumienie. Nie musisz być siłaczem, nie masz obowiązku udźwignąć wszystkiego. Jeśli słowa, gesty twojej partnerki czy partnera sprawiają ci ból, jeśli czujesz się raniona – powiedz o tym. Stawiaj granice i reaguj. Komunikuj swoje potrzeby i zachęcaj swoją partnerkę, swojego partnera, żeby także je komunikował.
Nie jest ważne, czy dopiero zaczynasz swoją relację z DDA czy jesteście w niej już kilka lat. Zawsze znajdzie się coś, co można zmienić na lepsze. Ostatnio się nie dogadujecie? Porozmawiaj o tym, co cię boli. To wasze pierwsze spotkania, a on lub ona nie chcą się zbyt mocno angażować? Bądź cierpliwa. Związek z DDA, chociaż czasami trudny, może być cudowny i pełen miłości.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
Katarzyna Binkiewicz
psycholożka
Zobacz także
Spodobał Ci się artykuł? Poleć go przyjaciółce
Podoba Ci się ten artykuł?
Tak
Nie
Powiązane tematy:
Polecamy

25.05.2022
„Mnóstwo kobiet kumuluje napięcia w różnych rejonach ciała, część gromadzi je w miednicy. A te mięśnie nie są ze stali” – mówi Katarzyna Chanowska, fizjoterapeutka

23.05.2022
Dr Maciej Mazurec: Cytologia powoli przechodzi do lamusa. Mamy znacznie skuteczniejszy test, który zwiększa bezpieczeństwo pacjentek nawet do 70 proc.

22.05.2022
„Pocimy się, pozycje nam nie wychodzą, coś nas zaboli, robimy przerwy na siusiu, przeszkadzają nam zwierzęta”. Jak naprawdę wygląda nasz seks?

22.05.2022