się ten artykuł?
Pokrzywka idiopatyczna jest jedną z chorób skóry, w przypadku której nie określono jednoznacznie przyczyn występowania. Pojawia się zwykle spontanicznie, pod postacią nabrzmiałych i swędzących zmian na skórze. Leczenie takiej wysypki jest trudne, ale możliwe.
Potwierdzenie diagnozy pokrzywki idiopatycznej jest procesem żmudnym, w którym trzeba wykluczyć inne choroby skóry. Brak czynnika sprawczego nie ułatwia diagnostyki. W rezultacie rodzaj idiopatyczny pokrzywki uznaje się za reakcję alergiczną, związaną z zaburzeniami wydzielania histaminy.
Zobacz także: Nietolerancja histaminy
Jak wygląda pokrzywka idiopatyczna?
Pokrzywka idiopatyczna jest bardzo charakterystyczna. Są to małe i swędzące bąble na skórze. Towarzyszy im obrzęk, a skóra do złudzenia przypomina miejsce po oparzeniu. W wyniku przeniknięcia krwi do miejsca zapalenia pojawia się rumień, wewnątrz którego jest płyn surowiczy z nagromadzonymi komórkami zapalnymi.
Atak pokrzywki idiopatycznej może być krótkotrwały, by potem niespodziewanie ustąpić. Mówi się wtedy o ostrej odmianie tych wykwitów. Przewlekła pokrzywka idiopatyczna trwa dużo dłużej. Objawy mogą się utrzymywać nawet do 6 tygodni i są bardzo uporczywe dla chorego.
Co wiadomo o czynnikach, które mogą wywołać pokrzywkę?
Pokrzywka idiopatyczna nie ma określonej etiologii, dlatego czynniki alergizujące, które mogą ją wywołać, należy traktować jako wskazówkę do ewentualnej diagnostyki. Należą do nich:
- Alergie, głównie na tle pokarmowym, także polekowe
- Zakażenie bakteryjne i wirusowe
- Infekcje
- Nowotwory, a zwłaszcza chłoniaki
- Choroby tarczycy (o podłożu autoimmunologicznym)
- Toczeń układowy
- Atopowe zapalenie skóry.
Temperatura otoczenia, stres i wzmożona potliwość też mogą wywołać pokrzywkę.
Objawy pokrzywki idiopatycznej
Najbardziej uporczywym objawem towarzyszącym pokrzywce idiopatycznej jest świąd skóry nasilający się głównie wieczorem lub w nocy. To dlatego większość osób borykających się z pokrzywką ma kłopoty ze snem. Drapanie nie przynosi ulgi, a jedynie zwiększa stan zapalny. W efekcie pęcherze mogą zajmować znaczny obszar ciała.
Zdarza się, że pokrzywka idiopatyczna wywołuje objawy towarzyszące, np. gorączkę, i zaburzenia ze strony układu pokarmowego. Chory ma wtedy gorsze samopoczucie. Może wystąpić obrzęk naczynioruchowy. Jest on niebezpieczny, zwłaszcza gdy dotyczy nosa, gardła lub krtani. W przypadku pokrzywki idiopatycznej na twarzy konieczna jest wizyta u laryngologa. Niekiedy pacjent wymaga hospitalizacji.
Czasem pokrzywce idiopatycznej towarzyszy reakcja anafilaktyczna. Stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia. Zatrzymanie jej wymaga pobytu na oddziale szpitalnym. Pacjent otrzymuje adrenalinę, która zatrzyma ten proces.
Zobacz także
Przewlekła pokrzywka idiopatyczna – leczenie
Przewlekła pokrzywka idiopatyczna diagnozowana jest na podstawie wielu testów. Początkowa diagnostyka obejmuje badania krwi, tj. odczyn Biernackiego (OB), morfologię, profil tarczycowy i próby wątrobowe. Jeśli wyniki nie odbiegają od normy, wykonuje się badania na obecność przeciwciał IgE. Są one odpowiedzialne za uwalnianie histaminy z komórek tucznych. Trzeba również wykonać testy skórne.
Osobom z potwierdzoną pokrzywką idiopatyczną podaje się leki antyhistaminowe II i III generacji. Terapię dobiera się indywidualnie, w zależności od potrzeb. W niektórych przypadkach stosuje się małe dawki sterydów. Leczenie jest kontynuowane do momentu ustąpienia objawów. Przy zażywaniu leków mogą wystąpić senność, zawroty głowy, zaburzenia widzenia. Niektóre preparaty farmakologiczne uniemożliwiają prowadzenie pojazdów. W czasie terapii lepiej unikać zażywania kodeiny, aspiryny i innych silnych środków przeciwbólowych. Uporczywy świąd, jaki powoduje pokrzywka idiopatyczna, łagodzą leki dostępne bez recepty, np. hydrokortyzon w maści, lub preparaty na bazie ziół.
Swędzących bąbli nie wolno usuwać samodzielnie. Jeśli wysypka nie ustępuje, należy dbać o skórę ze szczególną troską. W tym czasie nie powinno się używać perfumowanych kosmetyków i środków do mycia o działaniu drażniącym. Zmiany muszą objąć także dietę. Należy unikać alkoholu oraz ostrych i bardzo gorących potraw. Ubrania muszą być luźne i przewiewne. Ich zadaniem jest chronić ciało przed przegrzaniem.
Proces gojenia w fazie ostrej trwa kilka dni. W przypadku przewlekłej pokrzywki idiopatycznej czas może się wydłużyć do kilku tygodni. Z uwagi na uciążliwość i możliwość nawrotu choroby, należy być pod ścisłą kontrolą lekarza.
