Usuwanie ósemek – wskazania przebieg, rekonwalescencja

Ósemki, nazywane również zębami mądrości wielu osobom się kojarzą źle, ponieważ często są źródłem problemów. Specyficzne dla nich jest to, że pojawiają się dopiero u dorosłych ludzi. Najczęściej pomiędzy 17 a 25 rokiem życia. Zdarza się jednak, że zaczynają wyrastać nawet po 50 roku życia. Bywa, że rosną z kilkuletnimi przerwami. Powodują przy tym wiele dolegliwości bólowych. Gdy już wyrosną, często konieczne jest ich usunięcie. Powodują krzywienie innych zębów, nie mieszczą się w szczęce lub szybko się psują. Samo usuwanie ósemek jest zabiegiem stomatologicznym, który wykonywany jest przez chirurga szczękowego.

Ekstrakcja ósemki – wskazania

Przyczyn wskazania do usunięcia ósemek może być wiele i czasem mogą wydawać się błahe, szczególnie w obliczu ich chirurgicznego usuwania. Z perspektywy funkcjonalności, ósemki nie są nam potrzebne. Nie służą ani do rozdrabniania pokarmu, ani do żucia. Dodatkowo ich umiejscowienie w szczęce utrudnia ich czyszczenie i usuwanie resztek pokarmów, które gromadzą się wokół. Takie warunki sprzyjają niestety rozwojowi próchnicy. W wyniku tego ósemki często i bardzo szybko psują się. Rozwijająca się próchnica zagraża również innym zębom, które znajdują się w ich pobliżu. Z tego powodu stomatolodzy często zalecają usunięcie ósemek w celach profilaktycznych. Same w sobie nie mają zastosowania, a mogą przyczynić się do psucia pozostałych, potrzebnych zębów. Usunięcie zębów mądrości zaleca się także, gdy próchnica rozwinie się w nich na tyle, że kwalifikują się do leczenia kanałowego. Mają one nie tylko większą ilość korzeni niż normalne zęby, ale także ich korzenie mają bardziej nietypowy kształt. Sprawia to, że ich leczenie byłoby dużo trudniejsze niż standardowo. Dodatkowo dla samego pacjenta leczenie ósemek jest zwyczajnie nieopłacalne, ponieważ z dużym prawdopodobieństwem i tak w krótkim czasie zostałyby one usunięte (są zdecydowanie słabsze od pozostałych zębów). Zaleceniem do usunięcia ósemek jest również sytuacja, w której zęby mądrości rosną pod złym kątem. Jest to uciążliwe i powoduje ból. Często zdarza się również, że ósemki nie mieszczą się w szczęce. Powodują wtedy ściśnięcie lub krzywienie się innych zębów, w konsekwencji – nieprawidłowy zgryz. W takich sytuacjach również zaleca się ich usunięcie. Zdarzają się również przypadki, gdy zęby mądrości wcale nie wyrastają z dziąseł, a rosną poziomo pod ich powierzchnią. Jednocześnie powodują ucisk korzeni i zębów trzonowych, które krzywią inne zęby. W takiej sytuacji nie tylko kwestie ortodontyczne są wskazaniem do usunięcia zębów mądrości. Dodatkowo ucisk powoduje bardzo silne dolegliwości bólowe, może też prowadzić do stanów zapalnych i powstawania torbieli.

Wyrywanie ósemek – przebieg

Pierwszym krokiem do wykonania zabiegu chirurgicznego usunięcia ósemki jest wykonanie pantomogramu. Jest to zdjęcie rentgenowskie, które daje pełen obraz zębów, szczęki, żuchwy oraz stawów skroniowo-żuchwowych. Pozwala ocenić trudność zabiegu, zaplanować jego przebieg i przewidzieć możliwe skutki uboczne. Zazwyczaj chirurgiczne usunięcie ósemki wykonywane jest z zastosowaniem znieczulenia miejscowego. Jest to jednak kwestia indywidualna i zależna od poziomu skomplikowania zabiegu. Zdarza się, że chirurg podejmuje decyzję o usunięciu zębów pod narkozą. Niezależnie od znieczulenia, po wykonaniu zabiegu ekstrakcji zęba, na dziąsło zakładane są szwy. Zwykle jest to od 6 do 7 szwów, które usuwa się po około 7 dniach od wykonania zabiegu. W celu uniknięcia zakażenia bakteryjnego, chirurg stosuje również ozon, którego działanie jest silnie przeciwdrobnoustrojowe. W sytuacjach, gdy ósemki rosną w kości niezbędne jest wykorzystanie przy zabiegu preparatów kościozastępczych, które wypełniają ubytek kostny.

Chirurgiczne usuwanie ósemek rekonwalescencja

Poważne powikłania po zabiegu chirurgicznego usuwania ósemki zdarzają się bardzo rzadko. Po zabiegu pacjenci najczęściej odczuwają ból gardła i przejściowe utrudnienia artykulacji mowy. Opuchlizna po usunięciu ósemki to również jeden z najczęstszych skutków uboczny zabiegu. Gdy wystąpi, zaleca się stosowanie zimnych okładów przykładanych do policzka. Bardzo rzadko zdarza się, że dochodzi do otwarcia zatoki, złamania szczęki, suchego zębodołu lub uszkodzenia sąsiadujących zębów.

Oprócz stosowania zimnych okładów po zabiegu zaleca się ssanie kostek lodu, które pomogą uśmierzyć ból i zmniejszyć opuchliznę. W przypadku silnych dolegliwości bólowych można również zażyć lek przeciwbólowy. Przez około 48 h po usunięciu zęba należy zrezygnować z picia kawy, alkoholu oraz palenia papierosów. Ważne jest zadbanie o higienę jamy ustnej – omijając miejsce po usuniętym zębie. Lepiej unikać również energicznego płukania ust. Przez około tydzień po wykonaniu zabiegu najlepiej spożywać pokarmy miękkie i chłodne.