się ten artykuł?
Skurcze brzucha pojawiają się stosunkowo często i mogą być spowodowane naprawdę wieloma przyczynami. Część z nich jest fizjologiczna i niegroźna, niestety, w niektórych przypadkach skurcze brzucha mogą być związane z toczącymi się w organizmie procesami chorobowymi. Dowiedz się więcej na ten temat i poznaj metody leczenia skurczy.
Skurcze brzucha pojawiają się w różnych sytuacjach
Skurcze brzucha, nazywane również skurczami jelit, to problem występujący bardzo często. Świetnym przykładem mogą być bóle miesiączkowe lub porodowe, występujące u wielu kobiet z przyczyn fizjologicznych. Czasami skurcze związane są również z przejedzeniem lub niemożnością oddania stolca. Zdarza się także, że fragment pokarmu osiadł na śluzówce w przewodzie pokarmowym, a to powoduje ból i nagłe skurcze brzucha.
W jakich jeszcze sytuacjach pojawiają się omawiane dolegliwości? Mogą być związane także z biegunką czy grypą pokarmową. Jak zatem widzisz, w zdecydowanej większości przypadków takie skurcze dosyć szybko ustępują i nie mają żadnych korelacji z poważnymi patologiami. Czasami zdarza się jednak, że skurcze spowodowane są przez poważne, przewlekłe schorzenia, takie jak alergie albo nietolerancje pokarmowe.
Najważniejsze poważne przyczyny skurczów brzucha
Silne skurcze brzucha mogą być spowodowane także różnymi poważnymi czynnikami. Warto je znać, zwłaszcza w sytuacji, gdy ból brzucha często nawraca i nie jest związany z nieodpowiednim żywieniem, miesiączką czy ciążą.
Endometrioza a skurcze brzucha
Poważną przyczyną skurczów brzucha może być endometrioza. Ta choroba powoduje dodatkowo silny, pulsujący ból. W jej przebiegu dochodzi – mówiąc potocznie – do rozrostu macicy i ma miejsce, gdy komórki jamy macicy wychodzą poza właściwą strukturę. Endometrioza jest trudna do diagnozy, ważne są w jej przypadku regularne wizyty i badania w gabinecie ginekologicznym.
Skurcz brzucha to nietolerancja pokarmowa?
Skurcze brzucha po jedzeniu zdarzają się dosyć często, zwykle są spowodowane przejedzeniem, alergią lub zapaleniem błony śluzowej żołądka. Zdarza się jednak, że ich przyczyną są nietolerancje pokarmowe, związane na przykład z laktozą czy glutenem. W takich przypadkach szczególne znaczenie ma obserwacja i sprawdzanie, po jakich potrawach pojawia się ból. W ten sposób można szybko wyeliminować przyczynę skurczy brzucha. W niektórych sytuacjach najlepszym rozwiązaniem będzie jednak wizyta u lekarza pierwszego kontaktu lub gastrologa.
Czy choroby jelit wywołują skurcze brzucha?
Częstą przyczyną skurczów brzucha są choroby jelit występujące bez względu na wiek. Przykładem może być wrzodziejące zapalenie jelita grubego, w którym pojawiają się takie symptomy jak biegunki czy zaparcia. W tym wypadku bardzo ważna jest konsultacja z gastrologiem, a czasami także interwencja chirurgiczna.
Inną chorobą, powodującą częste i silne skurcze brzucha, jest zespół jelita drażliwego, który dotyczy stosunkowo dużej liczby pacjentów z podobnymi objawami. W tym przypadku nie trzeba przeprowadzać zabiegów, natomiast ważne jest ograniczenie stresu, a także zmiana diety i zrezygnowanie z niektórych produktów spożywczych.
Jak wygląda leczenie skurczów brzucha? Zależy od przyczyny
Proces leczenia skurczów brzucha zależy przede wszystkim od przyczyny. Zwykle konieczna jest wizyta u odpowiedniego specjalisty, chociaż w pewnych sytuacjach można poradzić sobie samodzielnie, na przykład odżywiając się zdrowiej lub unikając pewnych pokarmów. W momencie, gdy skurcze brzucha pojawiają się często i nie da się samodzielnie określić ich przyczyny, najlepszą opcją jest wizyta u lekarza pierwszego kontaktu lub innego specjalisty, na przykład gastrologa lub ginekologa.
Bibliografia:
- Markowska J., Mądry R., Kasprzak B., Rozległa endometrioza–opis przypadku, Current Gynecologic Oncology, 2014, 4: 290-293.
- Michalczuk M., Sybilski A. J., Nietolerancje pokarmowe, Pediatria i Medycyna Rodzinna, 2010, 6, 189-193.
- Stanisławska J., Zubrzycka R., Talarska D., Jakość życia chorych z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego z uwzględnieniem czynników demograficznych i klinicznych, Problemy Pielęgniarstwa, 2015, 23: 373-397.
