Porfiria to zespół kilku bardzo rzadkich, nieuleczalnych, najczęściej genetycznych chorób, które mogą mieć różny przebieg i objawy. Wampiryzm, jak potocznie określa się porfirię, może się objawiać w różny sposób. Przyczyną każdej odmiany wampiryzmu są zaburzenia biosyntezy hemu.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
Termin „wampiryzm” może odnosić się również do zjawiska psychologicznego. Wampiryzm emocjonalny polega na nieustannym eksponowaniu swoich kompleksów, wad i porażek, by w ten sposób wzbudzić litość i współczucie otoczenia.
Wampiryzm – choroba genetyczna
Wampiryzm to choroba genetyczna, a dokładniej zespół chorób, który występuje niezwykle rzadko: na porfirię cierpi średnio 1 osoba na 75000. Wampiryzm w Polsce został zdiagnozowany u około 11000 pacjentów. Można wyróżnić m.in. wampiryzm wątrobowy, skórny i mieszany. Każda odmiana choroby spowodowana jest zaburzeniami biosyntezy hemu. To barwnik, który odpowiada za kolor krwi, znajdujący się w licznych enzymach w organizmie, m.in. w hemoglobinie. Wampiryzm jest chorobą nieuleczalną, jednak dzięki odpowiedniemu leczeniu można łagodzić jego objawy. W przeszłości ze względu na specyficzne kliniczne objawy choroby osoby cierpiące na porfirię wzbudzały strach wśród otoczenia i były kojarzone z występującymi w ludowych wierzeniach wampirami. Z racji tego, że kiedyś związki pomiędzy osobami blisko spokrewnionymi były społecznie tolerowane, porfiria jako choroba genetyczna pojawiała się znacznie częściej.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Objawy wampiryzmu
W zależności od typu choroby porfiria może dawać różne objawy. Mimo że wiedza medyczna o wampiryzmie jest obecnie bardzo szeroka, prawidłowa diagnoza jest wciąż utrudniona, ponieważ symptomy porfirii mogą przypominać objawy innych chorób. Objawy porfirii różnią się w zależności od chorego i nie muszą występować wszystkie naraz. W okresach zaostrzenia choroby symptomy znacznie się nasilają. Choroba może ujawnić się u kilkuletnich dzieci, w okresie dojrzewania albo u dorosłych osób. Do najczęstszych objawów wampiryzmu można zaliczyć m.in.:
- przebarwienie skóry, zazwyczaj ciemnienie,
- nadwrażliwość skóry na różnego rodzaju urazy i oparzenia słoneczne,
- nadwrażliwość na światło słoneczne,
- utrzymujące się przekrwienie oczu,
- przekrwienie paznokci,
- przebarwienia zębów,
- okresowe zmiany koloru kału i moczu na czerwony,
- objawy o podłożu neurologicznym i psychicznym: halucynacje, bezsenność, depresja, agresywność,
- nudności, zaparcia, wymioty, biegunki (w porfirii wątrobowej).
Leczenie porfirii
Wampiryzm jest chorobą nieuleczalną, jednak przy odpowiednim leczeniu można łagodzić objawy, dzięki czemu osoba cierpiąca na porfirię jest w stanie normalnie funkcjonować. Najczęściej stosuje się leczenie farmakologiczne. Osoby z wampiryzmem powinny również stosować odpowiednią dietę i unikać konkretnych czynników ryzyka, takich jak duży stres, mocne światło, alkohol.
Zobacz także
Rodzaje wampiryzmu
Można sklasyfikować siedem głównych rodzajów choroby: wrodzoną porfirię erytropoetyczną, porfirię skórną późną, protoporfirię erytropoetyczną, porfirię przerywaną, mieszaną, porfirię z niedoboru dehydratazy kwasu delta-aminolewulinowego i dziedziczną koproporfirię. Innym sposobem klasyfikowania rodzajów tej choroby jest miejsce gromadzenia się zwiększonej liczby czerwonych krwinek. W tej sposób można wyróżnić: porfirię skórną (objawiającą się głównie przebarwieniami skóry), porfirię wątrobową czy porfirię erytropoetyczną (nadprodukcja krwinek czerwonych w szpiku kostnym).
Wampiryzm psychiczny
Wampiryzm psychiczny, inaczej wampiryzm emocjonalny, to nazwa używana w psychologii do opisania szeregu zachowań, takich jak manipulowanie emocjami innych osób, wykorzystywanie ich do swoich celów poprzez wchodzenie w rolę ofiary i wywoływanie uczucia współczucia lub litości wśród otoczenia. Tzw. wampiry emocjonalne to najczęściej osoby, które zmagają się z niską samooceną i w ten sposób nieustannie szukają dowartościowania u innych. Osoby stosujące manipulacyjne praktyki, takie jak szantaż emocjonalny najczęściej traktują osoby w swoim otoczeniu instrumentalnie i wykorzystują je do swoich celów. Wampir emocjonalny stale domaga się współczucia i wsparcia ze strony innych osób, jednak jednocześnie nie jest w stanie być empatyczny w stosunku do innych. W relacjach międzyludzkich tego typu osoby są skupione jedynie na sobie, wymagają od innych uwagi, troski i przyjmują postawę roszczeniową. Ludzie obcujący z wampirami emocjonalnymi czują się wykończeni psychicznie, tracą energię i dobre samopoczucie, często też odczuwają nieuzasadnione poczucie winy.
Najnowsze w naszym serwisie
Dieta bogatoresztkowa – na czym polega i kiedy ją stosować?
Psychoanaliza – czym się charakteryzuje koncepcja Freuda?
Chcesz biegać dłuższe dystanse? Wykonuj marszobieg! Poznaj jego dobre strony
Najnowocześniejsze nieinwazyjne testy prenatalne nowej generacji będą dostępne w warszawskim Szpitalu Południowym
Udostępnij
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Neurolog uznał, że nie mam zespołu Tourette’a, bo nie mam tiku przeklinania, który dotyczy 10 proc. chorych” – mówi Piotr, który z zaburzeniem tym żyje od 25 lat
„Czym innym jest spędzać z dzieckiem czas i pytać je o różne rzeczy, a czym innym węszyć, podglądać, nasłuchiwać. To forma agresji”. O nadopiekuńczych rodzicach mówi psycholożka Magdalena Halicka
„Dla osoby głuchej język polski jest językiem obcym. We własnym kraju czujemy się jak obcokrajowcy” – mówi Zuzanna Szymańska z Akademii Młodych Głuchych
