Nadczynność tarczycy – dieta, niefarmakologiczny model leczenia.

Tarczyca to gruczoł regulujący metabolizm i gospodarkę pierwiastkową organizmu. Służy on do syntezy hormonów, a w tym T3 (trójjodotyroniny), T4 (tyroksyny) i kalcytoniny. Zaburzenia w pracy gruczołu powodują szereg nieprzyjemnych objawów. Nadczynność tarczycy to stan nadprodukcji hormonów. Leczenie farmakologiczne patologii wymaga specjalistycznej interwencji lekarza. Jednak wspomaganie leczenia nadczynności, dietą  również przynosi zadowalający efekt.

Dieta przy nadczynności tarczycy to jeden z niefarmakologicznych sposobów na zadbanie o zdrowie. Warto wiedzieć jakie produkty stosować i w jaki sposób układać jadłospis, aby dostarczyć do organizmu odpowiednich substancji.

Nadczynność tarczycy – na czym polega?

Nadczynność tarczycy to stan nadmiernej produkcji hormonów tego narządu. Choroba wynika z wielu przyczyn. Niekiedy stanowi wynik zbyt obfitej kuracji opierającej się o hormony tarczycowe.

Stan patologiczny uwarunkowany jest nadmierną pracą gruczołu, bądź przysadki mózgowej, która produkuje hormon TSH. To on stanowi pośredni informator, który przekazuje sygnał do produkcji aktywnych hormonów tj. T4 (tyroksyny), która następnie zamienia się w T3 (trójjodotyroninę).

Nadprodukcja hormonów wywołuje szereg objawów w zakresie pracy serca, układu pokarmowego i gospodarki wapniowo-fosforanowej Są to m.in.:

• tachykardia,
• nadmierne pocenie się,
• zaburzenia snu,
• niechęć do wysiłku intelektualnego,
• wzmożona pobudliwość nerwowa,
• duszność,
• nietolerancja gorąca,
• utrata masy ciała,
• wytrzeszcz oczu.

Nadczynność tarczycy – dieta – czy faktycznie działa?

Leczenie choroby jest szczególnie uciążliwe, gdyż wymaga specjalistycznej interwencji lekarskiej. Chorobę leczy się środkami farmaceutycznymi, w tym jodem reaktywnym. Dieta przy nadczynności tarczycy przyjmuje postać leczenia wspomagającego, które ma na celu uśmierzyć niektóre objawy oraz wspomóc regenerację organizmu.

W nadczynności szczególnie nieprzyjemną sprawą jest szybki spadek wagi. Dlatego głównym diety w nadczynności tarczycy jest zwiększona podaż kalorii, a w tym wszystkich składników odżywczych, które łagodzą objawy choroby.

Ocena stanu chorego jest niezwykle ważna w odniesieniu do układania jadłospisu. Zapotrzebowanie kaloryczne niekiedy wzrasta od 10 – 20%. Jednak zdarzają się przypadki, gdzie organizm potrzebuje, aż o 50% więcej kalorii.

Dieta przy nadczynności tarczycy – ogólne zalecenia

Wystąpienie choroby może być uwarunkowane czynnikami żywieniowymi. Najczęściej mówi się o niedoborach selenu czy zaburzeniach w wykorzystaniu jodu. Nadczynność tarczycy, która najczęściej przyjmuje postać choroby Gravesa – Basedowa to dolegliwość o podłożu autoimmunologicznym. W dużej mierze zależy od równowagi oksydacyjnej organizmu. Dlatego, aby dieta w nadczynności tarczycy działała, konieczne jest przestrzeganie określonych zaleceń:

• zwiększona podaż kaloryczna (nawet do 4000 kcal w przypadku poważnej choroby),
• zwiększony udział białka w diecie nawet do 2g/kg m.c,
• wysoka zawartość witamin antyoksydacyjnych: A, C, E (warto włączyć do jadłospisu: cytrusy, warzywa obfite w retinol: papryka, marchewka),
• suplementacja selenem (dawka 200 mg/dobę wykazuje świetne efekty w zwalczaniu stanu zapalnego tarczycy),
• leczenie jodem reaktywnym (interwencja lekarska),
• unikanie produktów będących potencjalnym źródłem rtęci: tłuste ryby (rtęć jest antagonistą jodu, co powoduje jego nieefektywne działanie),
• udział goitrogenów w diecie: orzeszki ziemne, kapusta biała, soja, tofu (goitrogeny wiążą jod, który w nadmiarze powoduje szereg objawów),
• wykluczenie używek: kawy, papierosów, mocnej herbaty, silne przyprawy, coca-cola.

Dieta w nadczynności tarczycy – jadłospis

Nadczynność tarczycy – dieta bogata w jod

Hormony tarczycy pośrednio związane są z jodem. To on decyduje o efektywnej pracy gruczołu, dlatego niedobory pierwiastka są szczególnie niebezpieczne w przypadku niedoczynności, a w nadmiarze powoduje nadczynność. Jedną z przyczyn wystąpienia nadczynności są wole tarczycowe. Nie od dziś wiadomo, że jod wspomaga zwalczanie patologicznych tkanek, które wywołują niedobory hormonów.

W przypadku nadczynności, leczenie opiera się o jod reaktywny, który podawany w odpowiedniej ilości, trafia do tarczycy, a tam wiąże i niweluje rozrost guzowatych woli.