7 mitów o grypie. Znasz je wszystkie?

Jesień jeszcze się nie skończyła, a my już wymęczeni katarem i kaszlem. Tymczasem sezon grypowy dopiero przed nami! Szczyt zachorowań przypada na styczeń, luty i marzec. Zanim nadejdzie – sprawdźcie, czy wierzycie w mity na temat grypy.

W tym roku zaliczyłam już grypę, co mogłoby oznaczać, że mój organizm ma jeszcze przeciwciała, które chronią mnie przed kolejnym zachorowaniem. Niestety… Wciąż jestem narażona, bo grypę wywołują różne rodzaje wirusa, które do tego jeszcze się zmieniają. O grypie krążą legendy, z którymi trzeba się rozprawić! Oto niektóre z nich:

MIT 1. Szczepionka może wywołać grypę

Szczepionki przeciwko grypie to szczepionki inaktywowane, co oznacza, że zawierają jedynie fragmenty martwego wirusa i nie są one zdolne do namnażania się – informuje Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH. Jedyne zagrożenie, jakie wiąże się z ich zastosowaniem to ewentualne niepożądane odczyny poszczepienne, jak np. zaczerwienienie, ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia czy ból mięśni.

MIT 2. Jedno szczepienie przeciw grypie to ochrona na wiele lat

Niestety nie. Każdego roku wirus grypy zmienia się, dlatego zaleca się coroczne szczepienia – ich skład jest na bieżąco aktualizowany w laboratoriach Światowej Organizacji Zdrowia. W jakim czasie zyskujemy odporność? Wystarczająca ilość przeciwciał w organizmie pojawia się w okolicach tygodnia od zaszczepienia i utrzymuje się przez ok. 12 miesięcy (dane za: Polskie standardy profilaktyki i leczenia grypy).

MIT 3. Grypa to silniejsze przeziębienie

Grypę i przeziębienie wywołują inne wirusy. Grypa rozwija się znacznie szybciej niż przeziębienie, poprzedza ją ból mięśni i głowy, w trakcie występuje wysoka gorączka i dreszcze, rzadko dokucza nam wtedy katar, za to częściej kaszel. Inaczej niż podczas przeziębienia – rozwija się dłużej, mamy wtedy katar, gorączka jest niższa albo nie występuje, kaszel może pojawić się później. Co więcej, u pacjentów z grypą mogą, w przypadku niewłaściwego jej leczenia, rozwinąć się groźne powikłania tej choroby, wynikające zwykle z nadkażenia bakteryjnego, takie jak np. zapalenie oskrzeli czy zapalenie płuc. Może też dojść do zapalenia mięśnia sercowego. Teraz powinno być jasne: grypa to nie silne przeziębienie!

MIT 4. Grypę leczy się antybiotykami

Antybiotyki zabijają bakterie, w walce z wirusami – sprawcami grypy – są bezradne. Dlatego grypę leczy się przede wszystkim objawowo, czyli zmniejszając symptomy, takie jak gorączka czy kaszel. Wyjątkiem jest bardzo wczesny etap grypy – wtedy można zastosować leki przeciwwirusowe na receptę, ale zwykle ich podanie rozważa się u osób z wysokim ryzykiem powikłań grypy, np. u osób starszych, przewlekle chorych. Hamują one namnażanie wirusa i łagodzą przebieg choroby. Podane później, czyli zwykle wtedy, gdy wirus rozkręci się już na dobre, nie są już tak skuteczne.

MIT 5. Przebyta grypa uodparnia na cały rok

Grypę wywołuje kilka rodzajów wirusa, dlatego możemy zachorować więcej niż jeden raz. Szczepionki zawierają antygeny różnych szczepów, więc oferują szerszą ochronę.

MIT 6. W ciąży nie można szczepić się przeciwko grypie

Kobiety w ciąży i matki karmiące mogą szczepić się przeciwko grypie, ponieważ preparat nie zawiera „żywych” wirusów, więc nie ma ryzyka zakażenia dziecka. Szczególnie zaleca się szczepienie w II i III trymestrze, jeśli ciąża przypada na sezon grypowy.

MIT 7. Osoby uczulone na jaja kurze nie mogą otrzymywać szczepionki przeciw grypie

To zależy. W szczepionkach przeciwko grypie znajdują się niewielkie ilości białka kurzego (tzw. owoalbuminy), ponieważ wirusy są hodowane na zarodkach kurzych zagnieżdżonych w jajach. Z założenia są to ilości bezpiecznie, nawet dla alergików. W praktyce jednak zaleca się ostrożność. Według opinii Amerykańskiej Akademii Alergii, Astmy i Immunologii oraz Amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień (ACIP) szczepionkę przeciwko grypie można podać osobie, u której po zjedzeniu potrawy z jaj (np. jajecznicy) występuje tylko pokrzywka. Szczepionki nie powinno się podawać osobom, u których wcześniej wystąpiły po spożyciu białka kurzego silne reakcje, jak: spadek ciśnienia, świszczący oddech, nudności, wymioty lub obrzęk.