się ten artykuł?
Borelioza to zakaźna choroba przenoszona przez kleszcze. Wywołuje ją groźna bakteria borrelia. Nieleczona, upośledza czynności życiowe, atakując narządy. Podstawą terapii jest szybka diagnostyka i właściwie podjęte leczenie.
Objawy boreliozy, jak i sama choroba wywołana jest przez bakterię borrelia. To choroba zakaźna, która jest przenoszona przez zakażone kleszcze, a do jej przekazania dochodzi w momencie ugryzienia. Z pozoru zwykłe ukąszenie, jeśli zostanie zlekceważone, może wyrządzić poważne uszkodzenia i zmiany w organizmie. Bakteria jest groźna i podstępna, pozostaje w organizmie przez dłuższy czas, atakując narządy.
Objawy boreliozy – jak rozpoznać zakażenie?
Pierwsze objawy boreliozy, w początkowym stadium to rumieniem skóry w miejscu ugryzienia, które przypomina użądlenie osy. Skórne objawy boreliozy mogą mieć kształt regularnego okręgu, powiększającego się z upływem czasu. Łagodna postać ogranicza się do płaskiego rumienia, złośliwym postaciom towarzyszą obrzęk i wyraźne zgrubienie w miejscu ukąszenia. Może wystąpić siny guzek, pojedynczy bądź cała ich sieć. Równocześnie następuje pogorszenie samopoczucia, osłabienie, senność i gorączka.
Kolejnym etapem rozwoju choroby jest szereg zaburzeń, które wpływają na normalne życie, tj. osłabienie, brak energii, senność, drętwienie rąk i nóg, bóle głowy, bóle mięśni i stawów, zaburzenia rytmu serca, u kobiet zaburzenia miesiączkowania. W zależności od odporności organizmu niekiedy bakteria prowadzi do zapalenia opon mózgowych lub zapalenia mięśnia serca.
Niestety często pierwsze objawy boreliozy są bagatelizowane i dochodzi tym samym do rozsiania bakterii na cały organizm i zajęcie narządów. Objawy boreliozy mogą wystąpić po latach.
Zobacz także: Objawy boreliozy po latach
Borelioza objawy i diagnostyka
Podjęcie leczenia w przypadku wystąpienia objawów boreliozy wymaga właściwej diagnostyki, w której używa się m.in.: testu Elisa, Western Blot bądź metody chemicznej polimerazy (test PCR), które po pobraniu materiału (krew, mocz, płyn rdzeniowy, płyn stawowy) od zarażonego pokazują ilość przeciwciał.
Zobacz także: Borelioza IgG
Groźniejszą formą choroby jest tzw. borelioza przewlekła. Objawy, jeśli chodzi o skórę czy ogólne samopoczucie, mogą mieć bardzo słabe natężenie lub nie występują wcale. Pacjenci często dowiadują się o zakażeniu przy okazji kontrolnych testów, tak naprawdę nie kojarząc wcześniej wspomnianych objawów boreliozy. Problemem w tym wypadku jest czas rozwoju choroby i jej obecność w organizmie człowieka. Pojawia się wówczas pytanie, jakie negatywne zmiany zdążyła już zaprowadzić w narządach bakteria borrelia.
W takiej sytuacji chory zostaje poddany badaniu CD57, które określa, kiedy doszło do zakażenia. Bardzo zaawansowane stadium boreliozy co prawda objawia się sztywnością kończyn, zaburzeniem widzenia, zmianą osobowości, wybuchami agresji, jednak rzadko kojarzone są one z ugryzieniem kleszcza.
Zobacz także: Badania na boreliozę
Leczenie i zmniejszenie objawów boreliozy jest długotrwałe i bardzo indywidualne. Brana jest pod uwagę odporność chorego, ogólny stan zdrowia i stopień zaawansowania choroby. Terapia opiera się na uderzeniowych dawkach antybiotyków.
Zobacz także
Bolerioza u dzieci – o czym należy pamiętać?
Borelioza u dzieci (zwłaszcza małych) jest szczególnie niebezpieczna ze względu na niewykształcony układ odpornościowy. Objawy boreliozy u dzieci dają podobny obraz jak u dorosłych. Początkowy rumień i brak energii, z czasem przekształca się w zaburzenia czucia w kończynach, by doprowadzić do zaburzeń pracy serca lub zapalenia opon mózgowych. Dziecko jednak, ze względu na niewykształcony jeszcze układ odpornościowy, bardzo szybko poddaje się chorobie, toteż postępuje ona tydzień po tygodniu.
Leczenie boreliozy u dzieci, podobnie jak u dorosłych, opiera się na antybiotykoterapii.
Borelioza objawy i skutki w ciąży
Borelioza, jej objawy i skutki są groźne dla matki, jednak nie ma wyraźnych badań i wypadków potwierdzających tezę, iż wpływa ona na rozwój lub życie płodu. Co więcej, nie ma potwierdzenia naukowego, iż matka przekazuje infekcję do krwi dziecka. Istnieje co prawda ryzyko przekazania bakterii przez łożysko, jednak nie jest to regułą. Dlatego, jeśli doszło do ugryzienia w okresie ciąży, zalecane jest przeprowadzenie testów tuż po urodzeniu dziecka, w celu powzięcia możliwie szybkich kroków terapeutycznych. Zarażona kobieta jest poddawana leczeniu, podobnie jak w przypadku innych pacjentów niebędących. Ponieważ ciąża wyklucza stosowanie wielu leków, zawsze wymagana jest konsultacja ze specjalistą.
