Hipoplazja może być następstwem wad wrodzonych lub samodzielną jednostką chorobową i dotyczyć prawie każdego narządu. Jednym z rodzajów hipoplazji jest tzw. hipoplazja szkliwa, której skutkiem jest osłabienie odporności zębów na czynniki zewnętrzne. Jak ją leczyć i jak uzupełnić szkliwo na zębach?
Hipoplazja – pojęcie i rodzaje
Hipoplazja, z łac. hypoplasia, to niedorozwój narządu, czyli jego niedostateczne wykształcenie się z powodu zbyt małej liczby komórek, które go tworzą. Prowadzi ona do zaburzeń w funkcjonowaniu dotkniętego niedorozwojem narządu, przy czym objawy uzależnione są od jego rodzaju i stopnia. Hipoplazją mogą być dotknięte niemal wszystkie narządy w organizmie, stąd wyróżnić można m.in.:
- hipoplazję szkliwa,
- hipoplazję żuchwy,
- hipoplazję nerwu wzrokowego,
- hipoplazję móżdżku,
- hipoplazję kończyn,
- hipoplazję płuc,
- hipoplazję nerek,
- zespół hipoplazji lewego serca,
- hipoplazję macicy,
- hipoplazję prącia.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Hipoplazja szkliwa – rodzaje
Hipoplazja szkliwa to jeden z defektów rozwojowych szkliwa, którego skutkiem jest brak odpowiedniej ochrony zębów przed działaniem czynników zewnętrznych. Zgodnie z DDE-Index wyróżnić można trzy rodzaje hipoplazji szkliwa:
- dołki – pojedyncze, płytkie, dowolne rozrzucone,
- bruzdy – pojedyncze, wąskie,
- częściowy lub całkowity brak szkliwa.
Hipoplazja szkliwa – przyczyny
Przyczyn hipoplazji szkliwa można upatrywać zarówno w wadach genetycznych oraz czynnikach zewnętrznych. Wskazać należy m.in. wady zgryzu i choroby przyzębia. Ponadto może ona wynikać z:
- chorób przewody pokarmowego,
- ubogiej w witaminy A, D i K diety,
- długotrwałego niedoboru wapnia, magnezu, fluoru, czy fosforu.
Hipoplazja może być również skutkiem zaburzeń endokrynologicznych, w tym zaobserwowanych u matki dziecka, u którego stwierdzono niedorozwój szkliwa. Za czynniki ryzyka uznaje się także przedwczesny lub przedłużający się poród oraz inne związane z życiem prenatalnym. Za przyczynę hipoplazji szkliwa uznaje się też przebieg niektórych chorób wieku dziecięcego.
Objawy hipoplazji szkliwa
Przebieg hipoplazji szkliwa i całokształt objawów mogą być bardzo różne. Jakie zmiany powinny cię zaniepokoić?
- przebarwienia na zębach – białe lub brunatne plamki, które pojawiają się na powierzchni szkliwa,
- bruzdy, dołki, pofałdowane brzegi i inne zmiany na powierzchni zębów,
- zmiany w kształcie zębów,
- nadwrażliwość zębów zarówno na czynniki chemiczne, jak i termiczne.
Leczenie hipoplazji szkliwa
Bez względu na to, co jest powodem wystąpienia hipoplazji szkliwa ważne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia. Jeśli zaobserwujesz u siebie niepokojące objawy, koniecznie zgłoś się zatem do stomatologa. Jak uzupełnić szkliwo na zębach i leczyć hipoplazję? Istnieje kilka sposobów, do których zalicza się:
- infiltrację żywicą tzw. ICON,
- odbudowę zębów przy pomocy materiałów kompozytowych,
- odbudowy protetyczne,
- lakowanie zębów,
- fluoryzację,
- leczenie ortodontyczne, jeśli występują duże wady zgryzu.
Bardzo ważne jest także wdrożenie odpowiedniej diety, eliminującej cukry i produkty kwaśne oraz odpowiednia higiena jamy ustnej.
Bibliografia:
- D. Olczak-Kowalczyk, A. Turska-Szybka, D. Gozdowski, U. Kaczmarek, Defekty rozwojowe szkliwa u młodzieży w wieku 18 lat w Polsce: rozpowszechnienie i wybrane czynniki socjodemograficzne. Badania przekrojowe, Nowa Stomatologia, 2/2018.
- P. Rożniatowski, Zaburzenia mineralizacji twardych tkanek zęba (szkliwo plamkowe, wady genetyczne), Zakład Stomatologii Dziecięcej WUM, 2016.
- D. Solarek, J. Szczepańska,Powikłania w zębach stałych w wyniku dużych zaniedbań w obrębie uzębienia mlecznego u 4-letnigeo dziecka. Opis przypadku, Nowa Stomatologia, 4/2019.
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
Dr Bartosz Szetela: Oficjalne statystyki – tysiąc zdiagnozowanych kił, tysiąc zdiagnozowanych rzeżączek – należałoby pomnożyć razy 10 bądź 20
„Orgazm jest jeden, a mogą do niego prowadzić różne drogi, różne sposoby stymulacji” – mówi Agnieszka Szeżyńska, autorka książki „Warsztaty intymności”
„Jeżeli kryzys pojawia się niespodziewanie, to ryzyko wystąpienia zespołu stresu pourazowego jest duże” – mówi psycholog Monika Wróbel-Harmas
