Zastrzał to stan zapalny opuszka palca, który powstaje w wyniku uszkodzenia naskórka. Leczenie zastrzału zależy od rozległości schorzenia i stopnia zajęcia tkanek wokół płytki. Czasem jest konieczna chirurgiczna interwencja, dlatego na rany wokół paznokci najlepiej zareagować jak najszybciej, gdy z bólem, opuchlizną i zaczerwienieniem palca jesteśmy jeszcze w stanie poradzić sobie sami. Przedstawiamy 7 domowych sposobów, jak zatrzymać infekcję.
Zastrzał to ostre zapalenie bakteryjne dłoniowej części palców ręki, rzadziej stóp. O zastrzał nietrudno, powstaje na skutek urazu, np. w trakcie prania, sprzątania, w wyniku głębokiego manicure, nieuważnego obcinania paznokci, zadrapania lub ukłucia opuszka palca. Do zakażenia skóry dochodzi też, kiedy nieprawidłowo dba się o skórki wokół paznokci – zbyt mocne przycinanie, obgryzanie lub używanie niezdezynfekowanych nożyczek i obcinaczki. Zastrzałowi paznokcia sprzyja także długotrwałe i częste moczenie rąk oraz choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca. Na zastrzał cierpią też osoby, które mają problem z wrastającym paznokciem. Do rany dostają się bakterie – paciorkowce, gronkowce, Pseudomonas, C. Albicans, tworząc stan zapalny, a następnie zakażenie. Stan zapalny obejmuje skórę oraz tkankę podskórną, może szerzyć się nawet na struktury kostne, ścięgniste i stawowe.
Najczęstsze przyczyny zastrzału
- pulsujący ból palca;
- obrzęk;
- zaczerwienienie;
- ropień;
- wrażliwość opuszki na ból;
- gorączka;
- dreszcze;
- w przypadku, gdy zastrzał wywołany jest pałeczką ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa), widoczne będzie sinawe lub zielonkawe zabarwienie paznokcia i skóry, która go otacza;
- nieleczony zastrzał w palcu prowadzi do nasilania się stanu zapalnego – zwiększa się opuchlizna palca oraz pojawia się pulsujący ból paznokcia, a ucisk wału paznokciowego powoduje wypływanie treści ropnej.
Rodzaje zastrzału
Zastrzał skórny – ropa znajduje się pod zgrubiałym naskórkiem, występuje silny ból, obrzęk, uczucie gorąca w miejscu rany.
Zastrzał podskórny – ropa znajduje się pod powierzchnią skóry.
Zastrzał ścięgnisty – może prowadzić do przykurczu palców i zmian chorobowych w ścięgnach dłoni, a nawet martwicy ścięgien.
Zastrzał stawowy – zakażenie znajduje się w obrębie stawu. Może prowadzić do ograniczenia ruchów w stawie, czasami pojawia się przetoka ropna.
Zastrzał kostny – bakterie wywołujące zakażenie mogą naruszać struktury kostne, wywołując ból i zaczerwienienie palca.
Zastrzał – pierwsza pomoc
Leczenie lekkich zastrzałów może odbywać się w warunkach domowych. Wiele zależy od tego, kiedy zaczniesz walczyć z infekcją. Podpowiadamy, jak szybko zareagować przy pierwszych objawach i nie pozwolić na rozwój zapalenia.
Gorąca woda – nalej wrzątku do szklanki, a gdy woda trochę ostygnie zamocz w niej palec na tak długo, na ile dasz radę wytrzymać (może to być nawet sekunda). Powtarzaj czynność do ostygnięcia wody kilka razy dziennie, najlepiej w seriach.
Szare mydło – w szklance ciepłej wody rozpuść starte szare mydło. W takim roztworze mocz chory palec. Mydliny pomagają „wyciągnąć” ropę i łagodzą stan zapalny.
Soda – 2 łyżeczki sody rozpuść w 1/2 szklanki ciepłej wody. Mocz palec kilka razy dziennie lub namocz gazę i owiń nią palec.
Sól – jeśli nie masz sody i szarego mydła, wymocz go w 1/2 szklanki wody z dwiema łyżkami soli.
Szałwia – zaparz 3 torebki herbaty z szałwii w 1/2 szklanki wody i mocz w niej palec. Można też zamoczyć wacik higieniczny w roztworze i przykładać na bolące miejsca. Szałwia działa ściągająco i odkażająco.
Babka – dobre działanie wykazują również liście babki zwyczajnej, którymi należy okładać chory palec. Babka ma działania „wyciągające” ropę, dzięki czemu obrzęk szybciej się zmniejszy.
Preparaty zawierające dichlorowodowek oktenidyny – ranę należy dezynfekować (z odczekaniem min. 1 minuty przed przetarciem na sucho) przy każdej zmianie opatrunku.
Należy pamiętać, że domowe sposoby sprawdzają się w przypadku zastrzałów lekkich: skórnego i podskórnego. Jeśli infekcja dotrze głębiej, należy udać się do lekarza, który natnie naskórek i usunie ropę z miejsca zajętego zapaleniem oraz zaleci odpowiednią antybiotykoterapię.
Źródła:
J. B. Latkowski, Medycyna Rodzinna, Wydawnictwo Lekarskie PZWl, 2019
W. Noszczyk, Chirurgia – repetytorium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019
Zobacz także
Najnowsze w naszym serwisie
Zaciekawił Cię ten artykuł? Poleć go znajomym!
Podoba Ci się ten artykuł?
Polecamy
„Przed diagnozą maskowałam się, chciałam się dostosowywać, a i tak nigdy mi się nie udawało” – mówi Katarzyna Zwolska-Płusa z fundacji Dziewczyny w Spektrum
„Dziś wiem, jak bardzo odłączone od siebie i swoich ciał są osoby zmagające się z ortoreksją. To nie ma prawa skończyć się dobrze” – mówi Ola
„20 proc. pacjentek, niejednokrotnie nawet z zaawansowaną endometriozą, nie ma żadnych dolegliwości bólowych” – mówi dr Jan Olek
