się ten artykuł?
Przygarbione plecy działają na nasz nastrój. Badania dowodzą, że wady postawy mają istotny wpływ na kondycję psychiczną.
To zresztą bardzo dobra wiadomość. Wynika z niej bowiem, że istnieją proste środki zaradcze sprzyjające poprawie nastroju. Można je opisać w następujących krokach:
– wyprostuj plecy,
– ściągnij łopatki, jednocześnie wypinając pierś,
– unieś głowę (pochylona obciąża kręgosłup), wciągając podbródek.
Oczywiście warto także zadbać o odpowiednią dietę i zwiększenie poziomu aktywności fizycznej. Tym bardziej że ta ostatnia wzmocni mięśnie stanowiące wsparcie dla kręgosłupa. Wprawdzie nie jest to kompletny przepis na życie szczęśliwe, ale znaczący krok w tym kierunku. O tym, jak znaczący, świadczą faktyczne zależności między postawą ciała a nastrojem.
Przygarbienie powoduje zniechęcenie
Obciążanie kręgosłupa obciąża nastrój. A tym, co kręgosłup „wykańcza” najbardziej, jest długotrwałe utrzymywanie niefizjologicznej postawy połączone z bezruchem. Garbienie się za biurkiem lub siedzenie zgiętym w pałąk przed telewizorem to najgorsza przysługa, jaką możemy wyświadczyć naszemu szkieletowi. Za złe traktowanie kręgosłup odpłaci nie tylko dolegliwościami bólowymi, ale również spadkiem nastroju. Badanie pod kierunkiem prof. Erika Pepera z San Francisco State University wykazało, że niechlujna postawa koresponduje z obniżonym poziomem energii i uczuciem zniechęcenia. Peper przeprowadził eksperyment na grupie 110 studentów, których najpierw poprosił o przespacerowanie się w przygarbionej pozycji, a następnie pokonanie tej samej trasy w podskokach. Okazało się, że nawet krótkotrwałe utrzymywanie niefizjologicznej postawy prowadziło do obniżenia nastroju, podczas gdy „pląsy” poprawiały nastrój i powodowały przypływ energii.
Proste plecy łagodzą objawy depresji i zmniejszają stres
Wyżej opisana zależność działa również w odwrotnym kierunku. Potwierdza to badanie przeprowadzone przez naukowców z University of Auckland w Nowej Zelandii. Do udziału w nim zakwalifikowano 61 osób zdradzających objawy depresji o natężeniu od łagodnego do średniego. Okazało się, że w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej mają one znacznie większą skłonność do siedzenia z opuszczonymi ramionami i zaokrąglonymi plecami. Następnie naukowcy losowo wybrali uczestników, których poprosili o przyjęcie prawidłowej postawy: wyprostowanie kręgosłupa, wyrównanie ramion, ściągnięcie łopatek, uniesienie głowy i spoglądanie wprost przed siebie. Pozostałe osoby siedziały w swojej zwyczajowej pozycji. Na kolejnym etapie uczestników poddano stresującemu testowi: każdy z nich musiał wygłosić pięciominutowe przemówienie, które – zgodnie z zapowiedzią – miało być oceniane, oraz… liczyć wstecz od 1022 w trzynastu krokach.
Uczestnicy utrzymujący wcześniej prawidłową pozycję ciała znacznie lepiej uporali się z tymi zadaniami. Z kwestionariuszy wypełnianych przez nich na różnych etapach testu wynika, że u „wyprostowanych” wzrósł poziom entuzjazmu, spadło poczucie zmęczenia, zmienił się również sposób wypowiadania się: używali oni większej liczby słów i mniejszej liczby zaimków pierwszoosobowych, co świadczy o mniejszym skupieniu na samym sobie i swoich problemach. Mówiąc w skrócie: zmniejszyły się u nich objawy depresji, a także natężenie stresu.
Wypięta pierś wzmaga pewność siebie
Wydaje się to naturalne: opuszczona głowa i ramiona są zazwyczaj demonstracją słabości, a z wypiętą piersią raźniej wychodzić światu naprzeciw. Tę intuicję potwierdza badanie opisane w 2009 r. na łamach „European Journal of Social Psychology”. Wzięło w nim udział 71 studentów koledżu, których podzielono na dwie grupy. Osobom z jednej polecono siąść w pozycji wyprostowanej i wypiąć klatkę piersiową, osobom z drugiej – siedzieć w przygarbieniu, z pochyloną głową. Przebywając w tych pozycjach, studenci mieli podać trzy pozytywne lub negatywne cechy, które – według nich – przyczynią się do ich sukcesu zawodowego i satysfakcji z pracy. Następnie badani mieli dokonać prognozy na temat tego, jak sprawdzą się w przyszłej pracy. Okazało się, że studenci, którzy wcześniej wypinali klatkę piersiową, byli bardziej śmiali i zdecydowani w swoich ocenach – zarówno pozytywnych, jak i negatywnych.
Tymczasem osoby z grupy „przygarbionej” nie ufały własnym werdyktom i były pełne wątpliwości. Zdaniem naukowców postawa świadcząca o pewności siebie „uruchomiła” mechanizm samowalidacji – akceptacji dla swoich wewnętrznych doświadczeń i odczuć, nawet jeśli nie są one postrzegane jako korzystne.
Wyprostowany kręgosłup stymuluje pamięć
Wyprostowani pamiętają lepiej, a w dodatku milsze rzeczy. Brzmi dziwacznie? Cóż, nauka nieustannie potwierdza, że świat jest dziwny – w tym przypadku w przyjazny sposób. Wspomniany wcześniej prof. Erik Pepper wraz z dr Viettą Wilson przeprowadzili w 2004 r. eksperyment na grupie 24 zdrowych psychicznie osób. Uczestników poproszono o kilkukrotne naprzemienne przyjmowanie pozycji wyprostowanej i przygarbionej. Następnie badani mieli opisać, jakie myśli towarzyszyły im podczas przyjmowania poszczególnych postaw. Okazało się, że prosty kręgosłup nie tylko sprzyjał pozytywnym wyobrażeniom, ale również stymulował mózg do przywoływania miłych wydarzeń z przeszłości, które wydawały się zagrzebane w niepamięci. Na poziomie fizjologicznym może to wynikać z tego, że prawidłowa postawa ułatwia krążenie i pozwala na lepsze dotlenienie mózgu – w tym obszarów odpowiedzialnych za pamięć.
