się ten artykuł?
Renina jest hormonem wytwarzanym tylko w nienaturalnych i chorobowych stanach ludzkiego organizmu. Jej produkcję przez nerki wyzwala nieprawidłowy przepływ krwi przez naczynia kłębuszka nerwowego. Wysoki poziom reniny może oznaczać zaburzone procesy metaboliczne organizmu i wywoływać wiele problemów zdrowotnych, szczególnie tych związanych z podwyższonym ciśnieniem tętniczym.
Renina – charakterystyka hormonu
Renina wytwarzana jest przez komórki ziarniste tętniczek, które doprowadzają krew do kłębuszków nerwowych. Komórki te spełniają funkcje receptorów, które reagują na zmiany w gospodarce jonowej w organizmie i w odpowiedzi wydzielają określone substancje. W sytuacji, gdy organizm znajduje się w nierównowadze, produkuje on hormony. Są nimi: renina, angiotensyna oraz aldosteron. Ten układ hormonalny wpływa na równowagę pomiędzy sodem a potasem oraz regulację ciśnienia krwi. Zatrzymuje on sod w organizmie i zwiększa ciśnienie krwi, by zapewnić odpowiednie krążenie w nerkach, a przez to także prawidłowe oddawanie moczu. Mówiąc więc w uproszczeniu, renina wydzielana jest po to, by nie dopuścić do zatrucia organizmu toksynami, których nie mogą wydalać nerki.
Przyczyny zwiększonego wydzielania reniny
Komórki tętniczek kłębuszkowych nerek, które produkują reninę, w ten sposób reagują na kilka sytuacji. Wśród najważniejszych można wymienić niskie stężenie jonów sodu we krwi, obniżenie ciśnienia tętniczego lub podwyższony poziom potasu we krwi. W takiej sytuacji krew gęstnieje, zwiększa swoją objętość i nie może prawidłowo dopływać do nerek, gdzie powinna być filtrowana. Przyczyną tej zaburzonej gospodarki wodno-elektrolitowej mogą być:
- silne odwodnienie organizmu
- zawał mięśnia sercowego
- zaburzenia rytmu serca
- wstrząs hipowolemiczny na skutek znacznej utraty krwi
- zwężenie tętnic nerkowych
Zaburzenia w wydzielaniu reniny – choroby
Pobudzenie wydzielania reniny, angiotensyny oraz aldosteronu może nastąpić nawet w wyniku niewielkiego wahania w przepływie krwi w nerkach, które występuje w przypadku schorzeń i lekkich stanów chorobowych nerek. W takiej sytuacji, gdy zaburzone krążenie w nerkach nie jest przyczyną nierównowagi wodno-elektrolitowej, renina wydzielana jest cały czas i nieprzerwanie wpływa na podwyższanie ciśnienia tętniczego. W konsekwencji ciśnienie to nie może powrócić do swoich normalnych parametrów, nawet po leczeniu farmakologicznym.
Nadciśnienie tętnicze wywołane zbyt wysokim wydzielaniem reniny nazywane bywa złośliwym nadciśnieniem nerkopochodnym. Samo w sobie jest ono problematyczne, ale sygnalizuje też kilka poważnych chorób, takich jak:
- poważne zwężenie tętnicy nerkowej
- marskość lub zwłóknienie nerek
- nowotwory nerki
- nefropatię cukrzycową
- guz nadnerczy
- torbielowatość nerek
- przewlekłe stany zapalne nerek
- zaawansowana kamica nerkowa
Wysoka aktywność reniny we krwi może być także związana ze stanami fizjologicznymi lub stosowaniem określonych środków farmaceutycznych. Zwężenie tętniczek kłębuszkowych obserwuje się także w ciąży, w trakcie przyjmowania hormonalnych leków antykoncepcyjnych lub leczenia sartanami.
