Toksyna botulinowa potocznie zwana botoksem to substancja toksyczna, która dzięki właściwościom odnalazła swoje miejsce w terapiach leczniczych. Używana w małych dawkach botulina w niektórych schorzeniach może przyczynić się do powrotu do zdrowia.
Spis treści
Toksyna botulinowa w neurologii wykorzystywana jest w leczeniu chorób nerwowo-mięśniowych przebiegających ze zwiększeniem napięcia – doskonale likwiduje skurcze występujące miejscowo. Stosowanie jej według zaleceń lekarza nie przynosi działań niepożądanych i jest bardzo skuteczne w uśmierzaniu dolegliwości.
Czym jest toksyna botulinowa?
Botulina, inaczej jad kiełbasiany lub toksyna botulinowa wytwarzana jest przez bakterie Clostridium botulinum należące do beztlenowców. Mimo swoich silnych trujących właściwości znalazła zastosowanie w medycynie estetycznej oraz neurologii. Mechanizm działania tej substancji opiera się na trwałym połączeniu z płytką nerwowo-mięśniową, co sprawia, że nadreaktywny mięsień zostaje porażony.
Substancją używaną w medycynie jest toksyna botulinowa typu a. Dostępna jest ona w aptekach po okazaniu recepty. Stosowaną postacią leku są domięśniowe zastrzyki z botuliny. Pierwsze efekty działania toksyny widoczne są po 2–3 dniach, a maksymalne działanie pojawia się po 2–6 tygodniach i utrzymywać się może do 3–6 miesięcy. Niestety efekt jest tylko czasowy. Leczniczo stosuje się niskie dawki botuliny, a jej działanie ograniczone jest tylko do miejsca podania, co redukuje ryzyko powstawania poważnych w skutkach działań niepożądanych.
Tylko w leczeniu niektórych chorób dochodzi do refundacji toksyny botulinowej.
Toksyna botulinowa w neurologii
Dzięki swoim właściwościom substancja może zostać wykorzystana w chorobach przebiegających ze znacznym zwiększeniem napięcia nerwowo-mięśniowego.
Leczenie toksyną botulinową w neurologii ma zastosowanie w:
- dynamicznej stopie końskiej spowodowanej spastycznością u dzieci w wieku starszych niż 2 lata z mózgowym porażeniem dziecięcym,
- kurczu twarzy,
- kurczu powiek,
- kurczowym kręczu szyi,
- spastyczności kończyny górnej po udarze,
- pierwotnej nadmiernej potliwości pach,
- profilaktyce migrenowych bólów głowy z przewlekłą migreną w przypadku, gdy bóle występują więcej niż 15 dni w miesiącu.
Leczenie spastyczności toksyną botulinową skutkuje stopniowym rozluźnieniem mięśni oraz poprawą komfortu życia pacjenta. W rehabilitacji toksyna botulinowa stosowana jest między innymi po udarze. Ułatwia wykonywanie ćwiczeń fizjoterapeutycznych, redukując ból oraz umożliwiając wykonywanie codziennych czynności. Natomiast ostrzykiwanie botuliną u dzieci chorych na mózgowe porażenie dziecięce we wczesnym etapie rozwoju daje szansę na poprawę wzorców ruchowych i wykonywanie czynności takich jak chód oraz chwyt.
Zobacz także
Leczenie toksyną botulinową (botoksem) – inne zastosowania
Obecnie w Polsce leczenie tą substancją jest możliwe również w innych wskazaniach niż neurologiczne. Podawanie botuliny w kosmetyce i medycynie estetycznej pozwala na redukcję zmarszczek płaszczyzny czoła i dolnych kątów oczu.
W urologii toksynę botulinową stosuje się w nietrzymaniu moczu u pacjentów z nadreaktywnością mięśnia wypieracza pęcherza moczowego, po urazach rdzenia kręgowego, w stwardnieniu rozsianym, a także w nietrzymaniu moczu o nieznanej przyczynie, parciu naglącym lub częstomoczu u dorosłych.
Toksyna botulinowa (botoks) – skutki uboczne
Głównym powikłaniem leczenia toksyną botulinową są reakcje miejscowe na wkłucie – powstanie wylewów krwawych. Rzadziej obserwuje się drżenie mięśni oddalonych od miejsca ostrzykiwania botuliną. W wyniku terapii kurczów powiek oraz twarzy mogą pojawić się zaburzenia widzenia, opadnięcie powieki, porażenie środkowych mięśni twarzy, światłowstręt, łzawienie, suchość oczu, zasinienia. W leczeniu dystonii szyjnej pojawia się trudność w połykaniu, suchość w jamie ustnej. W bardzo rzadkich przypadkach zdarzają się odczyny alergiczne w postaci wysypki i obrzęków.
Toksyna botulinowa to białko, które może wytworzyć reakcję immunologiczną organizmu. Duże dawki leku oraz częstsze ostrzykiwania botoksem zwiększają ryzyko powstawania przeciwciał oraz obniżają skuteczność kliniczną preparatu.
Należy pamiętać o przyjmowaniu dokładnie takiej dawki botuliny, jaką zalecił lekarz. Przekroczenie zalecanej ilości może doprowadzić do odległych i poważnych porażeń grup nerwowo-mięśniowych.
Najnowsze w naszym serwisie
Udostępnij
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Nie rezygnuj z antydepresantów tylko dlatego, że mają takie skutki uboczne!”. Anna Wieczorek o wpływie leków przeciwdepresyjnych na życie seksualne
Siwa przed trzydziestką. „Nie zamierzam robić z siebie pajaca. Tak bym się czuła, gdybym szła na kompromisy odnośnie tego, co można robić ze swoim ciałem”
Kim Cattrall: Bezsenność? To jakby trzytonowy goryl siedział mi na piersi
