Niedawno ruszyła rządowa infolinia dla dzieci i młodzieży, dzięki której moga oni otrzymać niezbędną pomoc i wsparcie psychologiczne. Prowadzić ma ją… ksiądz egzorcysta. „To jak to będzie: 'dziecko, depresja to wina szatana, przemódl to’? A psychiatria i psychologia w Polsce leży… i już nawet nie kwiczy” – komentuje na Twitterze Monika Kotlarek, psycholożka i członkini Australian Society of Rehabilitation Counsellors.
Dzieci w pandemii – zostawione same sobie
Statystyki dotyczące stanu zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży w czasie pandemii są przerażające. Jak wynika z badań przeprowadzonych przez psychologów i studentów Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, w Polsce objawy depresji ma aż 44 proc. z nich, a organizacja szkoła 2.0 podaje, że u 38 proc. uczniów i uczennic w czasie pandemii pogorszyło się samopoczucie. W 2020 r. policja średnio dwa razy dziennie interweniowała, by ocalić życie dziecka lub nastolatka.
Pomimo tego, jak pokazuje badanie „Dzieci w pandemii”, jedynie 5 proc. rodziców zadeklarowało, że korzysta z pomocy psychologicznej dla dziecka, a aż 68 proc. w ogóle nie rozważała takiej ewentualności.
Rozwiązania systemowe? Brak. Poza infolinią dla dzieci i młodzieży dostępną od 6 września, którą chwali się rząd. Pytanie tylko, czy rzeczywiście dzieci i młodzież mogą dostać tam realną, w pełni specjalistyczną pomoc.
Nowa infolinia prowadzona przez księdza egzorcystę?
800 800 605 – to nowa infolinia zarówno dla dzieci, jak i rodziców oraz nauczycieli, dzięki której, jak podkreśla MEiN, mogą oni otrzymać w pełni bezpłatną pomoc „doświadczonych psychologów, pedagogów oraz prawników”.
W rzeczywistości nie wygląda to jednak tak kolorowo. Za prowadzenie infolinii odpowiada Fundacja Auxilium i ma ją prowadzić przynajmniej przez najbliższe dwa miesiące. Jak podaje OKO.press, ks. Józef Partyka, który stoi na czele organizacji, to wykładowca Katolickiego Uniwersyteckiego Lubelskiego, psycholog i autor wykładu pt. „Kryteria diagnozy i rozeznania opętania. Ujęcie psychologiczne”.
„Ksiądz egzorcysta prowadzący telefon zaufania dla dzieci i młodzieży… To jak to będzie: 'dziecko, depresja to wina szatana, przemódl to’? A psychiatria i psychologia w Polsce leży… i już nawet nie kwiczy” – komentuje na Twitterze Monika Kotlarek – psycholożka i członkini Australian Society of Rehabilitation Counsellors, ktora pracuje jako Mental Health Worker w organizacji rządowej w Sydney.
Wciąż będziemy dawać dzieciom siłę?
Zanim MEiN ogłosiło, że została otwarta nowa infolinia, Ministerstwo Zdrowia zorganizowało na nią konkurs. Swoje zgłoszenia przysłało 6 organizacji, które na odpowiedź Ministerstwa Zdrowia czekały pięć miesięcy. Zwycięskiej fundacji, która miała poprowadzić infolinię nie wyłoniono. Jak podaje TVN24, MZ tłumaczyło się tym, że żadna z ofert „nie spełniła postawionych oczekiwań”.
„Rząd, nie rozstrzygając tak ważnego konkursu, de facto odmawia zwiększenia pomocy i odwraca się od dzieci” – piszą przedstawiciele Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę na swoim profilu na Facebooku.
To właśnie między innymi ta fundacja stanęła do konkursu. Od 13 lat organizacja prowadzi infolinię dla dzieci i młodzieży 111 116. Nie dostała przez ten czas żadnego dofinansowania od rządu.
Poleć artykuł przyjaciółce
Zobacz także
„Dzieci w izolacji mogły się nauczyć tego, co dorośli: skupienia się na sobie, zastanowienia się co lubi, organizowania własnego czasu albo nauczyły się po prostu nudzić”
„Jak nie masz co robić, to śpisz, żeby dzień, który ciągnie się jak nudne niedzielne popołudnie, jak najszybciej minął”. Trzy rozmowy o samotności
„Jesteś do niczego”, „Nigdy nie myślisz”, „Nie potrafisz zapamiętać najprostszej rzeczy”. Jak odpowiadać na krytykę innych osób?
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
Dr n. med. Karina Barszczewska: „W PCOS pojawia się ryzyko zaburzeń psychicznych i behawioralnych, a także seksualnych, o czym bardzo mało się mówi”
Mylona z alzheimerem, parkinsonem, uważana za chorobę dzieci. Jak rozpoznać i leczyć padaczkę u seniorów, mówi dr n. med. Maria Maliszewska
„Te wszystkie przykre słowa były małymi ciosami, przez które coś, co w sobie lubiłam, stawało się moim kompleksem” – mówi Katarzyna Czapraga, ofiara fat shamingu
