Najszybszy superkomputer świata sprawdził skuteczność maseczek ochronnych. System poprzez symulację przetestował działanie trzech typów masek. Które skutecznie blokują rozpylanie kropelek z dróg oddechowych przenoszących koronawirusa?
Symulacja najszybszego superkomputera na świecie
Japoński superkomputer Fugaku, który zyskał niedawno tytuł najszybszego superkomputera na świecie, sprawdził działanie masek bawełnianych, poliestrowych i wykonanych z włókniny. W swojej symulacji przetestował, która z maseczek najskuteczniej blokuje rozprzestrzenianie się koronawirusa drogą kropelkową. Najlepiej w badaniu wypadły maski wykonane z włókniny, jednak inne typy również wykazały wysoką skuteczność.
Która maska wypadła najlepiej według superkomputera?
Dzięki krótkiej symulacji wiemy, że najlepiej sprawdzają się maseczki ochronne wykonane z włókniny. Te blokowały prawie wszystkie kropelki wydzielane podczas kaszlu. Obliczenia wykazały, że maski chirurgiczne przepuszczają jedynie ok. 10 proc. kropel o średnicy 20 mikronów przez przestrzeń pomiędzy twarzą a maską. Jednak inne testowane maseczki również wypadły całkiem nieźle. Symulacja pokazała, że maseczki poliestrowe i bawełniane zatrzymują około 80 proc. rozpylanych kropelek, dzięki czemu znacznie spowalniają rozprzestrzenianie się koronawirusa. Pod lupę trafiły także przyłbice. Jak widać na filmie, choć krople przyklejają się do powierzchni tarczy, to cząsteczki o rozmiarze 20 mikronów i mniejsze wydostają się przez szczeliny.
Zespół przeprowadził również symulację rozprzestrzeniania się wirusa w audytorium na 2000 miejsc. Wykazano, że niebezpieczeństwo powędrowania wirusa dalej jest niewielkie pod warunkiem, że goście są zamaskowani i zachowują od siebie bezpieczną odległość.
Zobacz także
Jak wygląda intubacja i podłączenie pacjenta do respiratora? Wyjaśnia anestezjolożka Zofia Patyna-Giżejowska
Grypa i koronawirus mają identyczny obraz kliniczny. Trzeba się szczepić – apeluje prof. Adam Antczak
„Dzieci w izolacji mogły się nauczyć tego, co dorośli: skupienia się na sobie, zastanowienia się co lubi, organizowania własnego czasu albo nauczyły się po prostu nudzić”
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Nie sztuka, a serce liczy się w tej pracy. Nasze osobiste znaczenie, które nadajemy obrazowi”. O terapeutycznej mocy fotografii mówi Joanna Szeluga
„Przed diagnozą maskowałam się, chciałam się dostosowywać, a i tak nigdy mi się nie udawało” – mówi Katarzyna Zwolska-Płusa z fundacji Dziewczyny w Spektrum
„Dziś wiem, jak bardzo odłączone od siebie i swoich ciał są osoby zmagające się z ortoreksją. To nie ma prawa skończyć się dobrze” – mówi Ola
