Polska wprowadza stan zagrożenia epidemicznego. Minister zdrowia wyjaśnia, co to dla nas oznacza

Minister zdrowia Łukasz Szumowski poinformował w czwartek 12 marca na konferencji prasowej, że w Polsce zostanie wydane rozporządzenie wprowadzające stan zagrożenia epidemicznego w Polsce. Wyjaśniamy, co to oznacza i dlaczego to ważna decyzja.

Koronawirus – co musimy o nim wiedzieć?

Koronawirus przypomina grypę a jego najgroźniejszym powikłaniem jest zapalenie płuc. Koronawirus, odzwierzęcy wirus ze środkowych Chin, zabił już ponad 4 tys. osób i rozprzestrzenia się po całym świecie.

Co piąty przypadek COVID-19, choroby wywołanej koronawirusem, przebiega z zagrożeniem życia, szczególnie u osób starszych i osłabionych po operacjach. Bardziej odporni są ludzie młodsi, jak dotąd nie stwierdzono ciężkiego przypadku zachorowania wśród dzieci i młodzieży.

Pierwszy przypadek koronawirusa w Polsce stwierdzono 4 marca, dotyczył pacjenta z Zielonej Góry. W tej chwili potwierdzono 49 przypadków, najwięcej w Mazowieckim, Śląskim, Dolnośląskim i Lubelskiem. 12 marca Ministerstwo Zdrowia poinformowało o pierwszym śmiertelnym przypadku zakażenia wirusem w Polsce. Zmarła 57-letnia kobieta z Poznania, która zaraziła się nim poprzez kontakt z osobą, która wróciła do kraju z Włoch.

Stan zagrożenia epidemicznego w Polsce

– Ze względu na rozprzestrzenianie się koronawirusa zostanie wydane rozporządzenie dot. wprowadzenia w Polsce stanu zagrożenia epidemicznego – poinformował w czwartek 12 marca na konferencji prasowej minister zdrowia Łukasz Szumowski.

Uspokoił jednak, że rząd nie planuje ani zamykania żadnego miasta, ani ograniczenia przemieszczania się.

– Rozważamy i analizujemy ograniczenie zgromadzeń, wszelakich zgromadzeń, i to będziemy wiedzieli w najbliższym czasie. Tutaj już jest formalnie decyzja ministra zdrowia, ale oczywiście musimy przeanalizować, które zgromadzenia, gdzie i jakie oraz jakie liczby wprowadzimy do rozporządzenia – wyjaśnił minister.

Co oznacza wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego?

O tym, czym jest stan zagrożenia epidemicznego, mówi ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Według niej prowadzenie go może wiązać się z takimi konsekwencjami, jak:

• czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się
• czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub produktów spożywczych
• czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy
• zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności
• obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych lub innych obiektów
• nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przeciwepidemicznych przewidzianych planami przeciwepidemicznymi
• obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych

Niektóre z tych punktów zostały już wdrożone w naszym kraju. Rząd w związku z zagrożeniem koronawirusem poinformował w 11 marca, że wszystkie placówki oświatowe, w tym także żłobki i uczelnie, zawieszają zajęcia na dwa tygodnie, od 12 do 25 marca.

Odwołane są też wszelkie imprezy masowe i zawieszona jest działalność teatrów, kin i muzeów oraz innych instytucji kultury. Wcześniej, 10 marca, premier Mateusz Morawiecki poinformował o odwołaniu wszystkich imprez masowych.

Stan zagrożenia epidemiologicznego – kto go ogłasza i odwołuje?

Stan zagrożenia epidemicznego na obszarze województwa lub jego części ogłasza i odwołuje wojewoda, w drodze rozporządzenia, na wniosek państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.

Jeżeli zagrożenie epidemiczne występuje na obszarze więcej niż jednego województwa, ogłasza je i odwołuje, również w drodze rozporządzenia, minister zdrowia w porozumieniu z ministrem spraw wewnętrznych i administracji, na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego.