Iwermektyna miała być „cudownym lekiem” na koronawirusa, jednak jej skuteczności nie udało się do tej pory się potwierdzić. Po przeanalizowaniu badań WHO ostrzega, że popularnego środka przeciwpasożytniczego nie należy stosować do leczenia COVID-19.
Mit „cudownego” leku obalony?
Miała zmniejszać śmiertelność, konieczność hospitalizacji i użycia respiratora, a także skracać czas trwania infekcji wywołanej SARS-CoV-1. Pierwsze doniesienia na temat skuteczności iwermektyny w walce z COVID-19 pojawiły się już wiosną 2020 roku. Specyfik szybko został okrzyknięty „cudownym lekiem” na koronawirusa. Podobnie jednak jak w przypadku innych „działających cuda” medykamentów – nie udało się do tej pory dowieść jego przydatności w leczeniu chorych.
Iwermektyna, przed pandemią stosowana głównie w leczeniu chorób pasożytniczych i trądziku różowatego, została wzięta pod lupę grupy ekspertów z WHO. Przeanalizowali oni 16 badań dotyczących stosowania tej substancji w leczeniu infekcji koronawirusowych. Niestety – według Światowej Organizacji Zdrowia – choć badania laboratoryjne wykazały antywirusowe działanie iwermektyny i potencjalną skuteczność przeciw SARS-CoV-2, badania kliniczne nie udowodniły jednoznacznie korzyści z jej stosowania. Z tego powodu WHO odradza podawanie środka w infekcjach koronawirusowych.
„Popularny lek przeciwpasożytniczy iwermektyna nie powinien być stosowany do leczenia Covid-19 poza badaniami klinicznymi” – czytamy w komunikacie.
Tym samym WHO potwierdziła rekomendacje wydane przed kilkoma dniami (22 marca) Europejską Agencję Leków (EMA). Ta ostatnia również uznała, że pozytywne działanie iwermektyny w leczeniu COVID-19 nie zostało wystarczająco udowodnione. Agencja wezwała do przeprowadzenia dalszych, lepiej zaprojektowanych badań, zwracając uwagę, że w początkowych laboratoryjnych testach, które zapoczątkowały zainteresowanie tym środkiem, stosowano znacznie większe jego dawki niż te zwykle stosowane u ludzi.
Leczenie COVID-19 – rekomendacje WHO
Światowa Organizacja Zdrowia odradza stosowanie także innych substancji, które w doniesieniach mediów były przedstawiane jako „przełomowe” w leczeniu COVID-19. Mowa o:
- hydroksychlorochinie – używanej m.in. jako lek na malarię i w chorobach reumatoidalnych;
- lopinawirze z rytonawirem – kombinacji leków przeciwwirusowych wykorzystywanych do leczenia osób zakażonych HIV.
Dotychczas zaleca stosowanie w zasadzie tylko deksametazonu i innych kortykosterydów w przypadku pacjentów z ciężkim przebiegiem COVID-19. Warunkowo u hospitalizowanych pacjentów można korzystać z:
- remdesiwiru – jako uzupełnienie do standardowej terapii,
- niskich dawek leków przeciwzakrzepowych.
Poleć artykuł
Zobacz także
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Wśród pacjentek pokutuje mit, że stosowanie antykoncepcji hormonalnej spowoduje ‘zamrożenie’ jajników” – ginekolog lek. Paweł Bartnik tłumaczy, jak jest naprawdę
Prof. Magdalena Żernicka-Goetz: Moje odkrycie zostało uznane i opublikowane w najlepszych na świecie czasopismach naukowych, ale dla wielu naukowców brzmiało jak herezja
„Brak toalety na wyłączność jest dla mnie dyskomfortem. Niechętnie dzielę się nią nawet z przyjaciółmi czy rodziną”. O codzienności osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna
