Osłabienie i ból mięśni w miejscu szczepienia to jedne z najczęstszych powikłań po przyjęciu szczepionki przeciwko COVID-19. Okazuje się jednak, że nieprzyjemne objawy poszczepienne mogą częściej pojawiać się z powodu samego sposobu szczepienia. Piszą o tym naukowcy z Duke-NUS Medical School w Singapurze.
Analiza próbek krwi od zaszczepionych
Badacze z Duke-NUS Medical School w Singapurze przeanalizowali próbki krwi od 175 pracowników ochrony zdrowia, którzy otrzymali szczepionkę przeciwko COVID-19 firmy Pfizer. Dzięki temu naukowcy odkryli, że osoby, które doświadczyły objawów związanych ze szczepionką, wykazywały więcej genów związanych z aktywnością komórek T oraz komórek odpornościowych NK.
„Badanie to dostarcza pierwszego wglądu w molekularne podstawy efektu ubocznego, którego wielu doświadczyło po szczepieniu mRNA” – tłumaczy Eng Eong Ooi, wirusolog.
Nowe badanie na myszach sugeruje prosty sposób na zmniejszenie reakcji poszczepiennych, przy jednoczesnym utrzymaniu działania szczepionki.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Warstwa podskórna czy mięśniowa?
Szczepionki (w większości) podawane są do warstwy mięśniowej. To właśnie w niej znajduje się bowiem wiele komórek odpornościowych, które są w stanie szybko pobierać antygeny zawarte w szczepionce i dostarczać je do najbliższych węzłów chłonnych.
Szczepionki możemy również podawać podskórnie. Warstwa tłuszczu pod skórą ma tutaj jednak znacznie mniejszy dopływ krwi i komórek odpornościowych. Oznacza to, że komórki odpornościowe nie napotkają uwalnianych antygenów ani nie przeniosą ich do węzłów chłonnych tak szybko, jak w przypadku szczepienia domięśniowego.
Wnioski naukowców
Badacze porównali dwa miejsca zaszczepienia dla szczepionki Pfizer u myszy: mięśniowe i podskórne, gdzie szczepionka jest umieszczona w warstwie tłuszczowej, powyżej warstwy mięśniowej. W ten sposób naukowcy odkryli, że inokulacje podskórne (czyli wprowadzanie do danego ustroju patogenu w postaci wirusa, bakterii, grzyba lub pasożyta) są równie skuteczne.
Myszy, które otrzymały szczepionkę podskórnie, doświadczyły mniejszej ekspresji markerów genetycznych zapalenia – zarówno w miejscu szczepienia, jak i w całym organizmie.
„Ta sugestia jest zgodna z odkryciem, że u pacjentów z ciężkim przebiegiem COVID-19, u których występuje hiperzapalenie, odpowiedź limfocytów T jest wyciszona w porównaniu z osobami z nieskomplikowaną ostrą chorobą” – napisali naukowcy w opisie badań, dodając, że niezbędne są dalsze badania.
„Mamy nadzieję, że to odkrycie pobudzi więcej badań, aby w pełni zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw skutków ubocznych związanych ze szczepionką, które przyczynią się do opracowania jeszcze lepiej tolerowanych szczepionek” – dodał Ooi.
Źródło: https://journals.plos.org/plosbiology/article?id=10.1371/journal.pbio.3001643
Udostępnij!
Zobacz także
„By osiągnąć odporność zbiorową, należałoby zaszczepić… 142,9 procent populacji!”. Naukowcy doszli do ciekawych wniosków
„Nie mam czasu dla antyszczepionkowców”. Jennifer Aniston odcina się od niezaszczepionych znajomych
15 razy więcej przypadków grypy niż COVID-19. Jej objawy trudno samodzielnie odróżnić od objawów zakażenia koronawirusem
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Kiedyś lekarze mówili, że parkinson lubi spokój. Teraz zmieniają zdanie. Po diagnozie trzeba się szybko otrząsnąć”
Klątwa MONW, czyli otyłość, której nie widać. Jak ją rozpoznać i jak z nią walczyć, mówi Klaudia Wiśniewska, dietetyczka
Joanna Jędrusik: „Tinder zapełnia jakąś pustkę, a jednocześnie inne pustki tworzy”
